De Surinaamse regering heeft een wet in voorbereiding waarbij ‘bepaalde categorieën’ Nederlanders met een Surinaamse achtergrond ook de Surinaamse nationaliteit krijgen. Met deze dubbele nationaliteit zal deze groep van personen onder meer van rechtswege in staat zijn onder andere invulling te geven aan diverse functies in Suriname. Dit zei minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking onlangs bij de discussieavond van Kenniskring, die via Zoom is gehouden.
Het onderwerp van deze bijeenkomst was: ‘De diaspora bijdrage aan de ontwikkeling van Suriname?’ De overige gastsprekers waren prof. dr. Henry Ori, drs. Kathleen Ferrier, dr. Chander Mahabier en drs. Henk Redmond. De moderators waren drs. Glenn Truideman en Reema Chotkan. Volgens Ramdin zal de wetgeving die momenteel in voorbereiding is de eerste poging zijn tot de invoering van een algehele dubbele nationaliteit.
Ramdin zei ook dat hij in de toekomst over dit onderwerp met zijn Nederlandse collega zal praten. Dit onderwerp is belangrijk voor de verdere participatie van de diaspora in de verdere ontwikkeling van Suriname. Reagerend op een vraag merkte de bewindsman voorts op dat de PSA kaart (Personen van Surinaamse Afkomst) een ‘minder sterk juridisch document’ is dan het hebben van een Surinaams paspoort. De Surinaamse wetgeving moet op dat stuk veranderd worden.
De minister hoopt dat de bovengenoemde in voorbereiding zijnde wetgeving spoedig richting de ministerraad en het parlement kan. Ramdin is zich ervan bewust dat de issue van de dubbele nationaliteit een rol speelt in de relatie tussen beide landen. Raamverdrag Ramdin ging ook in op de vraag hoe de relatie tussen beide landen verdere gestalte moet krijgen. Tussen Suriname en Nederland zijn afspraken gemaakt hoe de nieuwe relatie eruit zal zien.
Voor wat Surinaamse zijde betreft is sowieso een evaluatie van het Raamverdrag van 1992 nodig. Het verdrag vormt sinds 1992 de basis voor de wederzijdse relatie. In de achterliggende jaren zijn er heel veel veranderingen geweest, zowel in Suriname als in Nederland en Europa, waardoor een evaluatie van het verdrag naar de huidige situatie nodig is. Uit die evaluatie zal moeten blijken als het Raamverdrag van 1992 al dan niet in een nieuw jasje gestoken moet worden.
