Deze foto hierboven symboliseert de actuele en realistische situatie die de doorsnee Surinamer ervaart. We betalen voor de financiële rommel gemaakt door de autoriteiten. Onlangs, op 16 juli zat regering Santokhi er al vier jaar. Helaas ziet het er steeds somberder uit voor een groot deel van de bevolking die om maatregelen vraagt tegen het feit dat we opgelicht worden.
De vaste lasten zijn drastisch verhoogd, onder het mom dat subsidies afgebouwd moeten worden. Voor electriciteit en kookgas waar EBS het monopolie heeft bijvoorbeeld, betaald de burger 250% meer per maand. Vanwege de verhogingen voor hun gas, water, licht en telefoon en internet rekening, moeten mensen extra jobs werken. Om te betalen voor slecht functionerende (staats)bedrijven vol corruptie. Waar bij EBS een maand salaris van een technisch directeur maandelijks 240.000 Srd bedraagt en sommige technische arbeiders niet eens het minimumloon van srd10.000 per maand ontvangen
Dit zijn de manieren waarmee de regering steeds geld uit de zakken van de bevolking klopt. De basis behoeften kunnen op een gegeven moment met moeite aangeschaft worden. Om de eindjes toch nog aan elkaar te knopen, heeft dat ook als gevolg dat mensen die in armoede leven slecht, ongezond en goedkoop gaan eten.
Slecht, ongezond en goedkoop eten zorgt er weer voor dat men snel ziek wordt of minder productief is. Zieke mensen zijn niet productief en moeten behandeld worden. Dat drukt weer op het budget van de staat omdat ziektekosten stijgen. Het is een vicieuze cirkel. Hoe
wil men een ontwikkelde bevolking wanneer een groot deel in survival mode moet leven? Elke verantwoordelijke regering zorgt ervoor dat gezond eten goedkoop is, want dat zorgt weer voor een gezonde bevolking. Maar helaas kan onze regering niet eens basis voeding n medicamenten.
Boekwerk net als Bouta
De regeringen onder Bouterse brachten het land in een financiële crisis, maar brachten publicaties uit met hun verworvenheden. Sinds vorige week propagandeert Santokhi met een boekwerk dat hij de financiële crisis heeft beheerst, stabiliteit heeft gebracht en zijn volgende termijn (?) aan groei en duurzame ontwikkeling zal besteden met durf, moed en leiderschap. De titel van deze 100 pagina’s van Santokhi, die al deze positieve kernzaken bevat, is uitermate misleidend.
Wat we als doorsnee burger voelen is dat deze regering en haar staatsbedrijven ons in financiële problemen en crisis brengen en dat ze daarbij de euvele moed hebben, de vrijpostige durf en het drey ay misleiderschap om het te hebben over verworvenheden.
