Er zijn vele artikelen geschreven over het verkrachtings schandaal onder de Mennonieten in Bolivia. Hieronder deel 2 over de Mennonieten uit het online magazine GRUNGE. Ook hun DRUGS verhalen zal ik u niet onthouden(in andere artikelen) zodat wij in Suriname geinformeerd zijn over wat president Chandrikapersad Suriname wil binnenhalen. Hopelijk kunnen we dat nog voorkomen.
DE VERKRACHTERS WERDEN UITEINDELIJK GEPAKT TIJDENS EEN MISLUKTE INBRAAK
In 2009 werd de bende die verantwoordelijk was voor de aanslagen eindelijk gepakt nadat één inbraak faliekant misging. Volgens ‘Vice’ werden twee van de aanvallers op heterdaad betrapt en gaven ze de namen van de rest van de daders door- negen in totaal. De mannen werden opgesloten in kelders en schuren en de politie werd uiteindelijk opgeroepen om te voorkomen dat de woedende mannen in de stad de aanvallers zouden lynchen.
Toen ze in eerste instantie werden gepakt, gaf de groep toe dat zij de vrouwen hadden gedrogeerd en verkracht. Volgens The Guardian gaf een man, Peter Kennell, toe: “Ik heb ongeveer 23 vrouwen verkracht … Ik kan niet zeggen waarom, maar na de eerste keer werd het een gewoonte en deed ik het twee keer per week.” De ernst van de beschuldigingen leek geen invloed te hebben op de beklaagden, die tijdens het proces meer dan eens werden bestraft omdat ze het niet serieus namen.
Tegen de tijd dat ze vervolgd moesten worden, begon de groep te beweren dat ze door een boze menigte tot bekentenissen waren gedwongen. De BBC meldt dat de beschuldigde mannen later een verhaal naar buiten brachten dat ze werden geframed omdat ze in de stad een hekel aan hen hadden. De waarnemend aanklager, Fredy Perez, reageerde op deze beschuldigingen door erop te wijzen dat de schriftelijke bekentenissen van de verkrachters te precies met het fysieke bewijs overeenkwamen, om fictie te zijn. In ieder geval hebben hun latere ontkenningen hen niet gered – alle negen mannen werden veroordeeld en kregen 25 jaar gevangenisstraf.
DE BENDE DIE HET DEED, GEBRUIKTE VERDOVINGSMIDDELEN VOOR KOEIEN
Toen de verkrachters uiteindelijk werden gepakt, werden de methoden die ze zo succesvol hadden gebruikt om hun slachtoffers aan te vallen eindelijk onthuld. Een lokale dierenarts, Abraham Wieler, had de groep voorzien van een reeks geneesmiddelen, waaronder viagra (via The Guardian). Volgens de BBC gaf de ‘ongeschoolde’ dierenarts de bende verdovende middelen die boeren gebruiken om vee uit te schakelen.
Wieler kon het krachtige mengsel uit de dodelijke belladonna-plant halen, die hij vervolgens in een spuitvorm omzette, zodat de aanvallers de slachtoffers en hun families stiekem konden uitschakelen door het door open ramen te spuiten. De bende ging daarna door de stad op zoek naar gemakkelijke mogelijkheden om aan te vallen.
De BBC meldt dat het kalmerende middel veel voorkomt in Latijns-Amerika en bekend staat om het veroorzaken van geheugenverlies bij toediening aan mensen. Met slechts vage herinneringen aan wat er was gebeurd, leken de aanvallen spookachtig voor de betrokkenen. Naast de negen verkrachters werd ook de dierenarts aangeklaagd en veroordeeld tot 12 en een half jaar cel.
DE SLACHTOFFERS KREGEN TE HOREN DAT ZE HUN VERKRACHTERS MOESTEN VERGEVEN
Nadat hun beproeving voorbij was, werden de vrouwen in de doopsgezinde gemeenschap onder druk gezet om vergiffenis te schenken aan hun verkrachters. De doopsgezinden zijn pacifisten die vasthouden aan een systeem van verplichte vergeving: elke misdaad moet door de slachtoffers met hetzelfde niveau van clementie worden beantwoord (Vice).
Het is mogelijk dat de aanvallers zich aanvankelijk op hun gemak voelden om het seksueel misbruik op te biechten, omdat andere soortgelijke gevallen binnen de gemeenschap vaak met de zachte hand werden behandeld. Daders krijgen soms te horen dat ze hun gedrag moeten veranderen en krijgen dan vergeving, zelfs in het geval van seksuele misdrijven. De regel werd een moreel dilemma voor sommige inwoners van de stad, die niet zo gemakkelijk konden vergeven of het niet goed vonden. In gesprek met The Guardian zei een man wiens vrouw en vijf familieleden werden verkracht bij de aanvallen: “Dat is iets dat niet te vergeven is. De Bijbel zegt dat alles vergeven kan worden, maar ik denk niet dat het gemakkelijk is om zoiets te vergeven.”
Aan de andere kant hebben veel mannen binnen de gemeenschap uiteindelijk de kant van de aanvallers gekozen. Een lokale boer die door de BBC werd geïnterviewd, vertelde verslaggevers: “Onze ministers zeggen altijd dat we moeten vergeven, zelfs als iemand een misdaad heeft begaan, daarom hebben ze mensen gestuurd om uit te zoeken of de mannen kunnen worden vrijgelaten.” De leiders van de kolonie, samen met vele andere mannen, zijn zo vastbesloten geweest om de bende te vergeven dat ze een campagne begonnen om hen vrij te krijgen uit de gevangenis.
DE VROUWEN KREGEN NOOIT BEGELEIDING
In een gemeenschap die niet graag over seks praat, bleek de hoop op counseling voor de slachtoffers ‘wishful thinking’. Een rapport in Time magazine onthulde: omdat de vrouwen niet bij bewustzijn waren, terwijl ze werden aangerand, veel mensen in de gemeenschap niet geloofden dat ze daarna psychologische hulp nodig hadden. Volgens ‘Vice’ werden alleen degenen onder de 18 jaar psychologisch beoordeeld, en zelfs deze paar vrouwen kregen daarna geen echte begeleiding.
Therapie voor slachtoffers van seksueel geweld is geen prioriteit in Bolivia, zeker niet in conservatieve religieuze communes. In de afgelopen jaren hebben campagnevoerders geprobeerd om de culturele taboes rond het melden van verkrachting te beëindigen en meer begeleiding te bieden aan Boliviaanse vrouwen die nog steeds leven met een ernstig trauma (The Guardian). Het enige therapiecentrum voor slachtoffers van seksueel misbruik van kinderen in Bolivia werd in 2004 geopend door een campagnevoerder die beweert dat ze werd geïntimideerd en afgewezen voor haar liefdadigheidswerk.
DE GEMEENSCHAP WORDT VANDAAG DE DAG NOG STEEDS GEPLAAGD DOOR SEKSUEEL MISBRUIK
Nadat het proces was afgerond, werd een grondig onderzoek naar het misbruikschandaal uitgevoerd door een team van verslaggevers van het tijdschrift Vice. Tijdens het controleren van de oude slachtoffers, hoorden de journalisten van vijf verschillende mensen die allemaal beweerden dat de verkrachtingen vandaag de dag nog steeds plaatsvinden, met behulp van dezelfde kalmerende spraymethode. Tot op heden is er geen politieonderzoek gedaan.
Hoewel de spookverkrachtingszaak bijzonder schokkend is, zijn gevallen van verkrachting en zelfs incest in werkelijkheid endemisch binnen doopsgezinde gemeenschappen. Veel mensen hebben zich gemeld met verhalen over misbruik binnen families die niets te maken hadden met de spookverkrachtingen zelf. Sommige mensen geloven zelfs dat de bende is veroordeeld om een veel groter probleem te verdoezelen dat nooit echt is aangepakt (via de BBC).
In Bolivia in het algemeen komen seksuele misdrijven tegen vrouwen maar al te vaak voor. Volgens het Equality Now-netwerk heeft ongeveer 70 procent van de Boliviaanse vrouwen seksueel misbruik of fysiek geweld meegemaakt en zijn ze onderhevig aan meer gevallen van seksueel geweld dan vrouwen in enig ander deel van Latijns-Amerika. Voeg daar een hyperconservatieve geloofsgemeenschap aan toe, en het is verbazingwekkend dat de vrouwen überhaupt gerechtigheid kregen.
Noot: Als de verkrachtingen nog steeds plaatsvinden en incest endemisch is in de geloofsgemeenschap van de Boliviaanse Mennonieten, dan is Suriname niet lager gevallen dan deze gemeenschap en moeten wij hen hier niet hebben. In bepaalde boedelplantages van Suriname wordt je uit de plantage gezet na je gevangenisstraf wanneer je een ernstige misdaad zoals een ernstige verkrachting zoals hierboven is beschreven of een moord hebt gepleegd.
