Het Verdrag van Parijs van 30 september 1915 heeft nu een bijlage. Dit Verdrag regelt de afbakening van de grens tussen Frans-Guyana en Suriname vanaf de monding van de Marowijne tot de samenvloeiing van de lawa, Litani en Maroni. Minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, Internationale handel en Internationale samenwerking heeft een bijlage getekend, die hoort bij dit Verdrag. Zijn counterpart was de minister van Europa en Buitenlandse Zaken M. Jean-Yves Le Drain.
Hiermee is er duidelijkheid gekomen in de meer dan een eeuw oude onzekerheid ten aanzien van de grens. De afbakening is nu vastgesteld door de regels van het internationaal recht. De samenwerking tussen beide landen kan nu worden versterkt bij elke activiteit die verband houdt met de rivier, zoals handel, personen- en goederenverkeer. De Marowijne rivier accommodeert gezamenlijke oefeningen tussen beide landen in de strijd tegen illegale activiteiten zoals illegale goudwinning en mensenhandel.
De minister heeft ook met de Franse minister van Overzeese gebiedsdelen, Sebastien Lecomu een verdrag getekend voor wederzijdse rechtshulp in strafzaken. In een persbericht zegt de Franse ambassade dat deze samenwerking al jaren bestaat, maar dat het nu een wettelijk kader heeft. De invoering van een geschikt raamwerk, was gewenst door de geografische nabijheid van de Surinaamse en Frans-Guyanese gebieden. “Een nauwe samenwerking tussen beide landen in het belang van de bevolking van het Maroni-stroomgebied is zeer wenselijk.” zegt hij.
Suriname en Frans-Guyana hebben ook een verklaring getekend over het gezamenlijke beheer en het tot ontwikkeling brengen van het grensgebied. Het gaat om de Marowijne- en Lawarivier.
