De oefencampagne van het Surinaams vrouwenelftal zit erop. Drie wedstrijden in één week, tegen regionale tegenstanders, met wisselende resultaten tegen Aruba : verlies (1-0), winst (4-0), en een stevige nederlaag (7-1). De cijfers vertellen een verhaal, maar de echte les ligt dieper.
In een eerlijk en open gesprek na afloop van de laatste wedstrijd sprak bondscoach Hesron Jeroe over de balans tussen realiteit en ambitie. De realiteit: veel van de lokale speelsters trainen niet op topniveau, missen wedstrijdritme en intensiteit. De ambitie: deelname aan de WK-kwalificatie later dit jaar – een traject waarin Suriname, net als andere kleinere voetbalnaties, zoekt naar de juiste samenstelling van lokale talenten en diaspora-speelsters.
Dat laatste element was opvallend afwezig tijdens deze campagne. Terwijl Aruba zich duidelijk versterkte met buitenlandse krachten, koos Suriname ervoor om uitsluitend met lokale speelsters te werken. “We willen onze eigen meiden eerst ruimte geven,” aldus de bondscoach. Een keuze die zowel idealistisch als strategisch te begrijpen is, maar die ook de kwetsbaarheid van de huidige selectie blootlegt.
De 7-1 nederlaag tegen Aruba was pijnlijk, maar niet onverklaarbaar. Het verschil in fitheid en ervaring was zichtbaar. Tegelijkertijd moet benadrukt worden dat deze campagne juist bedoeld was als leertraject. Een meetmoment. De bondscoach sprak vol waardering over het feit dat de speelsters een hele week met voetbal bezig waren. “Dat is voor ons al een groot pluspunt.”
Toch zal inzet alleen niet voldoende zijn als het team echt een rol van betekenis wil spelen in de komende kwalificaties. Fitheid moet omhoog. Structuur moet beter. En de integratie van diaspora-speelsters, zoals aangekondigd voor de volgende fase, zal essentieel zijn. Maar dat vraagt ook om voorbereiding, samenwerking met clubs, én een duidelijk plan.
Opvallend is dat er bij sommige lokale speelsters wél potentieel werd gezien. Lichtpuntjes, zoals de coach het noemde. Talent is er, en hoop dus ook. De sleutel ligt in continuïteit en samenwerking: tussen bond, clubs, diaspora en speelsters zelf. Er ligt een uitdaging in het vinden van de juiste balans – nationaal én internationaal – die niet alleen de prestaties, maar ook de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal in Suriname ten goede komt.
Deze oefencampagne heeft laten zien waar we staan. De volgende fase moet laten zien waar we naartoe willen. En vooral: hoe we daar komen.
