Al genietende van verse bananen geoogst van eigen grond en een krokante krobia voor het ontbijt, analyseerde we Santokhies karakter. We ontdekten dat er een heleboel B’s van toepassing zijn op Santokhi. Ten eerste is hij de zoveelste president vanaf 1975 die een Bananenrepubliek voortzet. Chan belazert, babbelt, bidt, bedelt en speelt de hoofdrol zijn hele slechte B movie: De Bananen Republic Suriname; Santokhi land.
Betekenis
Een B- movie is een slechte kwaliteit, low budget film. Een Bananen republiek is een populaire uitdrukking voor een politiek onstabiel en corrupt land. Verder heeft het land veel grondstoffen waarvan alleen een kleine elite uit binnen- en buitenland profiteert. Ten gevolge hiervan pinaart de bevolking, vinden er staatsgrepen, oorlog, misdaden waaronder drugshandel plaats. Got the picture? Hier volgen uitleg en bewijs van de overige B-handelingen van Santokhi te weten: belazeren, bedelen, bidden en babbelen.
Belazeren
Belazeren is iemand benadelen middels bedrog. Belazeren omvat veel: het is bedriegen, oplichten, bedonderen, beduvelen, besodemieteren. Bij Santokhi is het ook beloven en niet doen wat je beloofd hebt. De belofte was werken in het voordeel van alle Surinamers, hier en in de diaspora. Werken doet Chan uitsluitend voor zijn kring van 40 rovers, die op hem lijken.
Hij zei dat hij Suriname zag als een bloementuin (Bromkidyari) en hij zou alle bloemen, het volk, redden. Nou, hij is nu zelfs ook de bromtyi fu tamara aan het vermorzelen met zijn wanbeleid. Hij zei dat hij palulu, faja lobi, jasmijn en afrikaantjes plant, maar hij kent in feite alleen kuli-bromtyi. Zijn oplossing voor alle schandalen is de doofpot. Chans doofpot heet commissie. (Kijk uit naar het artikel onder zojuist genoemde titel)
Bedelen
Omdat hij met zijn minder dan middelmatige cijfers geen toelating kreeg voor de Politie Academie te Apeldoorn, stippelde de jonge Chan Santokhi een echt bedel aanvalsplan uit. Hij zou helemaal vanuit Lelydorp rain or shine, dagelijks naar Paramaribo komen om te bedelen voor de studiebeurs. Tientallen keren bedelde hij ‘s morgens zijn 6 armige goden om naar Nederland te gaan studeren en daarna waren het de ambtenaren van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen die dag in dag uit gebedeld werden.
De jonge Chandrikapersad redeneerde waarschijnlijk dat aangezien er geen reden was om zijn cijfers te bewonderen, men hem wel zou bewonderen om zijn woordenvloed en niet aflatende bedelvermogen. Een dag voor vertrek kreeg hij ja te horen van een hoge, maar zwakke schakel op het Minow. Die besliste dat Santokhi de studie beurs kreeg en niet de betere, reeds uitgekozen kandidaat. Zo werkt dat in een Bananen republiek, maar niet in de veel zakelijkere grote, ontwikkelde landen. Zomaar gaf Chan veel staatsgeld uit aan Dubai, en recenter aan Ruttes bezoek, want bedelen en slijmen, daar trapt Mark Rutte niet in.
Tekening, Richenel Pimoe op Facebook . Artikel wordt morgen vervolgd
