Op Curaçao is het eerste standbeeld van Louis Doedel gemaakt omdat deze altijd in actie kwam als hij onderdrukking ervoer of onwaardige behandeling van arbeiders, dus ook op dat eiland. President Santokhi en zijn echtgenote betuigden dinsdag op Curaçao hun respect met een krans voor het standbeeld Louis Doedel.
Wat een aanfluiting! De president was een dag eerder in Aruba en besloot daarna naar Miami te vliegen om weer eens een staatshoofden bijeenkomst bij te wonen in Columbia. We raken bijna de kluts kwijt van dit staatshoofd, de president die elke drie weken wegvliegt van de problemen die hij mede veroorzaakt.
Louis Doedel, beeld door Patrick de Mezas
Louis Doedel was activist op Curaçao en later de eerste vakbondsleider van Suriname. Wat velen misschien niet weten is dat Doedel ook artikelen schreef op Curaçao over wantoestanden. Hij was journalist in de zin dat hij open brieven schreef in Suriname ook aan de gouverneur. Doedel had een visie voor oplossingen. Een plan van aanpak om in de crisis van de jaren 1930 de armoedige bevolking uit de pinarie te helpen.
Welke eigenschappen zou Chan van Doedel kunnen overnemen ?
Eigenschappen zoals compassie, medeleven, en ideen om te zorgen dat mensen niet stierven van de honger. Doedel was ook een praktische activist die oplossingen heeft bedacht die de gouverneur pas mondjesmaat toepaste nadat Doedel uitgeschakeld was.
Namelijk: school voeding, loten laten verkopen door gehandicapten via Landsloterij. Een gratis bejaardentehuis voor de armste ouderen die Lands Weldadigheids Gesticht heette. Landbouwgrond ter beschikking stellen voor werklozen, altijd kiezen voor t volk, dat was Doedel.
Laten we eerlijk zijn. Veel mensen staan ver af van Doedels idealen. Chan wel het meest. Maar stel dat Doedels geest hem zou kunnen overnemen, dan beschrijf je een echte leider. Met visie en heel inspirerend.
Zou president Chan hem serieus nemen als Doedel in deze tijd leefde?
Met het bezoek en de kranslegging doet hij alsof hij respect heeft voor de rol van Doedel in de geschiedenis. Uitgerekend president Santokhi gaat eerbetoon brengen aan de activist en de eerste vakbondsleider van Suriname. Een president die activisten oppakt en opsluit en vakbondsleiders schoffeert en niet serieus neemt.
Hypocriet
Dit is hypocrisie en fiesti prodo van de bovenste plank. Terwijl in je land arbeiders pinaren. Doedel zal zich in zijn graf omdraaien. Want hij had een hart voor zijn medemens en kwam op voor hen. Het standbeeld te Curaçao gedenkt de geschiedenis van Doedel op dat eiland. Wanneer de president terug is kan hij ook een krans gaan leggen bij het standbeeld van Doedel in Suriname op het terrein van de vakbondsschool SIVIS op Geyersvlijt en zich realiseren dat hij werkers en zij die dat niet (meer) kunnen een menswaardig bestaan moet gunnen. Het is grievend dat Chan in alle weelde van her naar der reist en in het buitenland doet alsof hij het meent met activisten en vakbondsleiders die opkomen voor een beter bestaan van het volk.
