Twee maal reeds kwam de politie te Paramaribo in de media omdat ze uitermate laks optreed bij verkrachtingszaken. Het lijkt er veel op dat sommige politie beambten verkrachtingszaken zo onbelangrijk vinden dat ze de aangifte opnemen voor de vorm, de slachtoffers sturen naar de Spoed Eisende Hulp, voor het medisch bewijs en vervolgens niets meer doen. Hoewel de dader bekend is (in het geval van de verkrachte minderjarige die een verklaring op Culturu TV deed) of de woonplaats en beschrijving van de daders (in het geval van de psychotische, 22 jarige verkrachte vrouw) bekend is, zien de moeders van de slachtoffers dat de politie niets doet. Zo zijn bepaalde leden van het Korps Politie Suriname medeschuldig dat de daders vrij rond lopen.
Onderbezet
Het was al eerder opgevallen dat we wekelijks rapportages van (kinder) verkrachting lezen in Suriname, maar hoe komt het dat we veel minder vernemen over veroordelingen van deze sex-offenders? Het is een vraag die door assembleeleden aan de Minister van Justitie een Politie gesteld zal moeten worden. En Justitie moet niet komen met het antwoord dat de politie onderbezet is. Justitie weet al drie jaar dat deze regering 300 politiemannen aan het KPS onttrokken heeft “om veiligheid van president, vp. en ministers te beschermen” is het argument. In Suriname, waar er nooit een serieuze poging is gedaan om een lid van de regering te vermoorden is dat belachelijk. Afgezien daarvan zal je als beleidsmakers gelijk moeten werken aan het opleiden van minimaal 300 nieuwe politie agenten.
Structurele oplossing
We hoeven niet het wiel uit te vinden om gerechtigheid te bereiken in het geval van verkrachting, er zijn instanties die politiemensen kunnen trainen. De wetsdienaren weten dat er wetten zijn tegen verkrachting. Er kan een Special Victim Unit worden ingesteld. Er zijn zoveel werkloze ambtenaren, test ze en train ze. Zet goede, ervaren gepensioneerde en gemotiveerde sociaal werkers, pedagogen, psychologen, artsen part time in om agenten en slachtoffers te begeleiden. Laat de daarin gespecialiseerde stichtingen trainingen verzorgen, zodat slachtoffers en hun familie niet langer zitten met de pijn en de angst, omdat daders vrij rond lopen. Omdat er verschillende van deze gevallen zijn kan er mogelijk sprake zijn van een structureel probleem, dat een structurele oplossing moet krijgen. Het leven van slachtoffers is evenveel waard en moet beschermd worden als van ieder ander. # straf verkrachters!#
Slachtoffer hulp
Waarom besteedt men vanuit de politie geen aandacht aan de aangerande en verkrachte kinderen die levenslang geestelijk, emotioneel en lichamelijk verwond zijn als zij geen nazorg krijgen? Als de psychologen en psychiaters jaarlijks in Su moeten constateren dat er onvoldoende gebruik van hun diensten wordt gemaakt, kunnen er een paar in dienst worden genomen van Justitie.
Net zoals een medisch bewijs van de Spoedeisende Hulp vereist is, zou psychologische of psychiatrische begeleiding een verplicht onderdeel van moeten zijn vanaf de aangifte van een verkrachting. De psycholoog zou ook door zijn of haar aanwezigheid al een extra stimulans vormen om de aangifte en behandeling van de zaak serieus te nemen.
Update Hoever 20 mei 2022
De politie heeft zich aangesproken gevoeld en net als met het geval van het kleine meisje, is de zaak, na een jaar weer opgepakt. Majoor van de recherche hr.Mahabier is in actie gekomen en is gestart met verhoor van de moeder Naomie Hoever en heeft een afspraak voor verhoor met het slachtoffer samen met oma, tante en vader. Het interview te hebben afgestaan aan Cliff Limburg in het programma Bakana Tori heeft Hoever ervaren als een pak van haar hart. Zij moest zich publiekelijk uiten over het feit dat zij zich in haar rechtsgevoel voelde aangetast omdat de politie het onderzoek gewoon liet liggen. Dat het onderzoek nu weer is opgepakt maakt haar hoopvol.
Twee dagen na het programma, waarop Naomie Hoever honderden aanmoedigingen en adviezen kreeg via haar Facebook, waarvoor zij dankbaar is, kreeg ze iets opmerkelijks te horen. Dit ten aanzien van de hoofdbewoner van het huis te Pontbuiten. Die hoofdader zoals Hoever hem noemt, die haar dochter op haar hoofd geslagen heeft en ook verkracht, waar de kleding van haar kind gewassen was ( om sporen te wissen) en op de schutting hing om te drogen, is niet meer in het land van de levenden. Hij is vorige week verdronken. Hoever gaat gewoon verder met haar strijd voor gerechtigheid omdat de andere drie daders nog in het betreffende huis zouden vertoeven.
