De oorzaak van het urenlange vuurgevecht te Pikin Saron tussen inheemse strijders, de politie, de Stichting Bos Beheer (SBB) en de chauffeurs van de hout concessiehouders is het ontbreken van grondenrechten van de inheemsen.
De hebzucht van Hindostaanse houtkap industrie en verkaveling bedreigt het leven van de bosbewoners en vertrapt hun mensenrechten in Pikin Saron. In Maripaston hebben zwaar bewapende Jungle Commando leden beslag gelegd op een goudader en daarnaast is het Grassalco die om goudwinning middels zwaar bewapende security hun gemeenschapsbos voor hun afsluit
Grondenrechten
Grondenrechten zijn mensenrechten, want als je het bos wegkapt van de ‘índianen’ die daarvan afhankelijk zijn, ben je bezig hun te doden. Wie niet horen wil moet voelen, zullen de mensen hebben gedacht wiens leven ernstig bedreigd wordt, door plundering/ vernietiging van hun jacht en leefgebied.
Ook wegen die de dorpsbewoners en met name de schooljeugd nodig hebben voor hun ontwikkeling worden in het hele land vernietigd door de overbeladen houttrucks.
Trieste balans
De trieste balans is dat er twee dode inheemse mannen zijn te betreuren en gewonden aan de kant van de inheemsen, zowel Politie en SBB, alsook een handvol arrestaties onder de strijders. Grote zwaar beladen hout trucks zijn in brand gestoken met miljoenen materiaalschade als gevolg en ook het politiebureau en het SBB kantoor gingen verloren door brandstichting.
De D.C. heeft gesproken met Pikin Sarons dorpsleidng en die de overbekende problemen weer ter tafel hebben gebracht. President Santokhi kondigde strengere maatregen aan tegen geweldadige protesten.
Mensenrechten
Voor de inheemse stammen is het bos en de rivier hun supermarkt, apotheek, waterleiding, brandstof, landbouwgrond en bouwmateriaal. Kortom, hun leven is ervan afhankelijk.
Bijvoorbeeld: de oudste bewoners, de inheemsen hun basisvoeding is cassave groente, vis en wild, uit het bos . Velen halen hun kruiden voor medicijnen ook uit het bos. Schoon rivierwater hebben zij nodig omdat hooguit 10 dorpen een waterleiding systeem hebben.
Er wordt gebarbakot op houtvuur, want de meeste dorpen hebben niet non-stop electriciteit en freezers om vlees en vis goed te houden. Oorspronkelijke woningen zijn van hout en gevlochten palmblad dit alles uit het bos.
Zo leven deze natuurvolken en inheemsen hebben hun systeem waarbij zij het bos in stand houden. Hoewel Suriname beweert dat zij het land met het meeste bos wil blijven, worden de beschermers van het bos opgejaagd .
Klein maar strijdbaar
In Suriname zijn er ongeveer 10 duizend inheemsen die verspreid over 51 dorpen wonen. De inheemsen zijn klein in aantal en financieel zwak. Ze staan tegenover financieel machtige, zeer hebzuchtige hout en goud ondernemers en harteloze corrupte, regeringen. Maar Inheemsen zijn strijdbaar, binnen tien jaar hebben zij vier eeuwen geleden zich in Suriname uit de slavernij ontworsteld en woongebieden afgesproken met de koloniale machthebbers. Inheemsen zijn in principe rustig, maar eenmaal bedreigd en uitgelokt kunnen zij reageren als een woedende zwerm bijen die zelfs een grote olifant kan doden door hem in zijn slurf, zijn bek, oren en ogen te steken. (wordt vervolgd)
Foto: de vredige strijd in 2020, toen Pikin Saron ook al in opstand kwam tegen verkavelingsplannen van hun gemeenschapsbos.
