President Chandrikapersad Santokhi heeft tijdens een bezoek aan Weg naar Zee de plannen voor een betonnen zeewerende dijk opnieuw bevestigd. Deze dijk moet zich uitstrekken van Leonsberg tot Weg naar Zee. Volgens Santokhi was er in 2010 al een start gemaakt, maar besloot de toenmalige regering het project stop te zetten en het gereserveerde budget anders in te zetten.
“Anders hadden we nu een prachtige dijk gehad en was de gemeenschap beschermd,” benadrukte hij. Santokhi wees op de successen van soortgelijke dijken in Nickerie, Coronie en Commewijne.
“Door dambreuken verloren boeren daar rijstvelden, landbouwgronden en wegen. Sinds de aanleg van de dijken horen we niets meer over deze problemen,” zei hij. De president betreurt het dat het geplande project in Weg naar Zee destijds niet is doorgegaan.
Financiële uitdagingen
De president benadrukte dat de huidige regering actief bezig is met de voorbereiding van een nieuw Sea Defence-project. De financiering blijkt echter een groot struikelblok. “We hebben anderhalf jaar geleden gesproken met de Chinese regering en bedrijven, maar het budget voor een project van deze omvang is er niet,” legde Santokhi uit.
Hij noemde ook de beperkingen van het IMF, waardoor het land geen leningen mag aangaan of staatsgaranties mag bieden. Ondanks deze obstakels zijn er noodvoorzieningen in de maak. De Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) heeft financiering beschikbaar gesteld om tijdelijke oplossingen te realiseren. Deze moeten aansluiten op de grote dijk die in de toekomst gepland staat.
Gemeenschap mag meedenken
Het ministerie van Openbare Werken heeft opdracht gekregen om het project verder uit te werken. Er wordt een werkgroep opgericht die het proces zal leiden, en ook de gemeenschap van Weg naar Zee mag participeren.
Santokhi benadrukte dat de regering niet zal rusten totdat er een duurzame oplossing komt: “De grote dijk komt er, maar voorlopig doen we alles om de mensen te beschermen.”
De president sloot af met een oproep aan de bevolking om begrip te tonen voor de financiële beperkingen, maar vertrouwen te houden in de inzet van de regering.