Clementia Eugene promoveerde aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname met een baanbrekend proefschrift getiteld “Reimagining Child Maltreatment: A Human Development Capability Approach”. Haar onderzoek, dat zich richt op kindermishandeling in Aruba, biedt een vernieuwende kijk door het fenomeen te benaderen vanuit het perspectief van mensenrechten en menselijke ontwikkeling.
Het onderzoek combineert inzichten uit de Human Development Capability Approach van Amartya Sen en Martha Nussbaum, met speciale aandacht voor hoe mishandeling de mogelijkheden van kinderen aantast om een menswaardig en vervullend leven te leiden. Aan de hand van Nussbaums tien vermogens – zoals lichamelijke gezondheid, emotionele ontwikkeling en sociale participatie – wordt zichtbaar gemaakt hoe diep kindermishandeling de groei en het welzijn van kinderen beïnvloedt.
Eugenes studie bestaat uit twee kwantitatieve enquêtes: een nationale scholenquête (2019) onder 895 jongeren tussen 12 en 17 jaar, en een professionalsurvey (2021) onder 98 medewerkers uit onder andere de gezondheidszorg, het onderwijs en sociale diensten. Hieruit blijkt dat 78,4% van de kinderen te maken had met minstens één vorm van mishandeling, waarbij fysiek geweld het vaakst voorkomt. Vooral kinderen uit eenoudergezinnen lopen verhoogd risico op meervoudige mishandeling. Kinderen die meerdere vormen van mishandeling ervaren (zogeheten ‘hoge poly-slachtoffers’) laten tekorten zien in bijna alle levensvermogens.
De studie stelt dat kindermishandeling diep geworteld zit in culturele normen. Fysiek geweld wordt in de Caribische opvoedcultuur vaak genormaliseerd, wat het herkennen en voorkomen ervan bemoeilijkt. Ook de implementatie van de ingevoerde Child Safety Code blijkt in de praktijk uitdagend. Hoewel professionals het initiatief ondersteunen, ervaren ze obstakels bij het signaleren van mishandeling en het communiceren met ouders en kinderen.
Eugenes proefschrift biedt waardevolle handvatten voor beleidsmakers en hulpverleners. Zij pleit voor de ontwikkeling van een vermogensgericht kader voor kinderbescherming, een Caribbean Child Maltreatment Capability Index en de opname van kindermishandeling in de Human Development Index. Bovendien introduceert zij een Family Transitional Theory of Justice, bedoeld om het patroon van mishandeling van generatie op generatie te doorbreken.
Met dit onderzoek wordt een krachtige oproep gedaan om kinderen centraal te stellen in ontwikkelingsbeleid – lokaal en internationaal – met als doel hun veiligheid, waardigheid en toekomstig welzijn structureel te verbeteren.
