Het oudste ministerieel voorlichtingsprogramma in Suriname, Wroko Afersi, heeft de afgelopen week een succesvolle comeback gemaakt en heeft in korte tijd de grens van 100 duizend views op Facebook overschreden. Dit aantal views is ongekend voor voorlichtingsprogramma’s van de overheid. Dit programma dateert van de eind jaren tachtig en richt zich op voorlichting over arbeidsbescherming, arbeidsmarkttrends en arbeidsverhoudingen.
Vooral de onderwerpen over rechten en plichten van werkgevers en werknemers schijnen veel belangstelling te hebben bij de kijkers. De formule van het programma sluit goed aan op praktijksituaties op de werkvloer, terwijl de presentator, Imro Smith, gebruikmaakt van zijn persoonlijke handigheid in de presentatie om het onderwerp op een begrijpelijke manier bespreekbaar te maken en aan de kaak te stellen. Ook in het verleden had het programma veel bekijks. Het programma was enige tijd uit de ether.
In de aflevering die nu viraal gaat bespreekt Smith de misinterpretatie en de misvattingen die in de samenleving bestaan over het minimumuurloon. Zo heeft hij voor de kijker artikel 2, lid 1 van de Wet Minimumloon uitgeplozen. In dat artikel staat letterlijk dat: de werkgever is gehouden om aan elke werknemer tenminste het minimumloon te betalen welke bij beschikking door de minister is bepaald.
Volgens Smith beroepen sommige werkgevers zich ten onrechte op dit artikel om geschoolde werkzoekenden het minimumuurloon aan te bieden bij aanvang van een dienstbetrekking en noemen ze dit artikel als excuus om niet meer dan het minimumuurloon te betalen. Smith heeft dit artikel tegen het licht gehouden en uitgelegd naar de geest van de wet die met enige moeite af te leiden is uit de toelichting van de bedoelde wet.
Zo heeft hij kunnen ontzenuwen dat personen met schoolpapieren per se met het minimumloon als aanvangssalaris zouden moeten beginnen. Hij heeft de kijkers gewezen op de toelichting van de wet, waarbij staat aangegeven, dat het loon van personen die beroepsopleidingen, algemeen vormende opleidingen na het lager onderwijs of hogere opleidingen hebben genoten, in elk geval boven het vastgestelde minimumloon zal moeten liggen.
Smith benadrukt in het programma dat de wetgever nooit heeft bedoeld om iedereen, inclusief personen met goede schoolpapieren, per se het minimumloon als aanvangssalaris aan te bieden. Het programma is op sociale media hartelijk verwelkomd door de samenleving. Bij de comments is een levendige discussie ontstaan over het onderwerp.