André van Frederici is een kunstschilder, die graag overdraagt. “Als het ware spreekt hij met zijn penseel” volgens bisschop R. Pansa, die aan het woord was tijdens de opening van ‘Lobi Makandra’, zijn “laatste” solo-expositie in het Lalarookgebouw. De opening ging ook gepaard met het knippen van een lint en apintiedrumspel. Financieel wordt het onhaalbaar voor hem om nog solo-exposities te houden.
“Maar ik ga wel gewoon door met kunst en mijn talent uitdragen” deelt de 82-jarige schilder mee. Hiermee is hij al bezig in Fatima oord, waar hij creatief bezig is met Seniore Burgers.
MC van de avond Angela Salmo sprak van “een man met een jonge geest, die altijd fris gekleed is met jeans en patta, zijn pet op en altijd te vinden om te doen aan overdracht aan jongeren en ouderen.” Onderdirecteur Cultuur Clifton Braam noemde Van Frederici, “een oude rot in het vak, vol kennis en ervaring. Zijn boodschap is juist nu in deze tijd van verloedering van normen en waarden relevant. Want mensen schijnen geen liefde meer voor elkaar te hebben.” Braam is ervan overtuigd dat Kunst en Cultuur ons dwars door alles heen in stand houdt. Kunstenaars zoals Frederici en Kurt Nahar maken volgens de directeur het belang van de creatieve sector zichtbaar, waardoor het onderwijs ook mogelijkheden biedt in deze sector.
Marianne Cornet verwende de gasten met zang tussen de speeches. Ook de schilder liet blijken dat ook dit zijn talent is door onder andere ‘Wonderfull world‘ te zingen.
Opvallend is een paneel dat uitbeeldt de hoek van de Henck Arronstraat en de Groté Combéweg met het vroegere assembleegebouw, zoals hersteld na een brand. Ook het oud houten conciergegebouw van het parlement staat er prachtig bij. “Ik ben niet hier geboren, maar mijn ouders wel en sinds ik hierheen begon te komen heeft dit land mij geraakt. Daarom wil ik middels deze expo benadrukken dat we in liefde en harmonie met elkaar moeten samenleven,” zegt de kunstenaar. De kleurrijke Surinaamse flora en fauna, fayalobi, palulu, kakantri en andere elementen, in minuscule details geschilderd zijn terug te vinden in zijn werken. Ook oude Surinaamse taferelen van oude houten huizen ontbreken niet.
Van Frederici zet de Kathedrale Basisliek en de Mama kerki (Grote Stadskerk) van de Evangelische Broedergemeente in ‘dezelfde straat’ in zijn schilderij. “Ja, kijk dit is de visie van de kunstenaar dus daar kom ik niet aan. Het is mooi, maar historisch gezien is deze moskee de jongste van al deze gebouwen en lijkt toch bijna dominant in dit kunstwerk”, is de mening van historicus Mildred Caprino.
De historicus heeft ook informatie die tonen dat het niet de Hindostanen zijn die het Moslimgeloof in Suriname hebben geïntroduceerd. “Er waren Afrikanen die Moslim waren. Er waren zelfs al christenen onder de tot slaaf gemaakten, want ze wisten het kruisteken te maken”.
Op een ander kunstwerk zijn drie bekende plekken, namelijk de Euromast in Rotterdam, het Hoekhuis aan de Waterkant en bekende voorgevels van Curaçao, weer allemaal in een straat geplaatst door de kunstenaar. Dit geeft weer de geboorte van de kunstenaar op Curaçao, het studeren in Nederland, en nu Seniore Burger wonend in Suriname.
Bron: de Ware Tijd
