Als column schrijvers is het Sranan peyri collectief opzoek gegaan naar een paar positieve zaken in de samenleving. Het jaar is pas begonnen en wij geven de regering het voordeel van de twijfel dat zij het sociaal beleid zullen ombuigen. Want het laat veel te wensen over. Is de armenzorg verworden tot een gedrocht, een monster, is de vraag.
Grootste groep kiezersvolk
Uit onderzoek bleek dat slechts 4 procent van de Su bevolking academisch geschoold is, dus redelijke verdiensten kan hebben. Afgezien van de handelaren, de politieke elite en goudzoekers met grote vondsten, slechts 6 procent, schatten we, bestaat het kiezersvolk voor 90% uit de hbo en middelbaar tot lager en technische opgeleiden en ongeschoolden.
Verarmd vanwege laag inkomen
Een minder goed baan en scholing heeft het gros van de kiezers. Toch lijkt het alsof die grote groep verarmde Surinamers met minder dan universitaire scholing, niet geteld wordt in de besluitvorming. Er is een “bureau van Armenzorg naar duurzame Ontwikkeling” bij het ministerie van Sociale zaken en Volkshuisvesting (Sozavo). Wat doet het bureau eigenlijk? We zien nog geen enkele beweging op het gebied van Covidsteun (verdampt?), Volkshuisvesting, Armenzorg en duurzame ontwikkeling.
Geen broodhulp
In een interview met meneer Louis Vismale op radio Tamara (Amsterdam) geeft hij aan dat hij geen gehoor krijgt op de vraag voor structurele overheidssteun, om de gratis broodvoorziening, die hij al drie jaar verzorgt voor vijf instellingen te continueren. Vismale heeft een bakkerij en hij zorgt voor 400 broodjes per dag, voor vier kindertehuizen en de overheidsinstelling Esther Stichting (voor ex lepra patienten en hulpbehoevende bejaarden) Om te kunnen continueren, heeft hij structurele hulp nodig.
Stichting 1 voor 12 kan, jammer genoeg en heel, heel pijnlijk zegt Vismale, dat niet langer bolwerken, ook omdat de meelprijs met 300% gestegen is evenals de prijs van olie, margarine en gist. Al vanaf november 2021 vraagt Vismale de overheid geen geld, maar de ingredienten van het brood. Dat heeft hij via kabinets medewerker Stanley Dijksteel aan de President verzocht. Ook een handvol parlementariers heeft hij gesproken, die zeggen dat ze hun best zullen doen, maar tot nu toe…niks. het gaat om SRD30.000 per maand (=1.305 Euro) Vismale kan niet doorgaan brood weg te geven, want hij dreigt failliet te raken. Hij en 1 voor 12 zullen de verhoogde kookgas-, water- en benzineprijzen betalen alsook het loon van de bakkers.
Wat Sranan Peyri concluderen moet is dat Vismale veel meer doet dan Sozavo. 1 voor 12 brengt geld uit de diaspora naar Su voor sociale hulp. Vismale is nu bezig met het 15de huis van een hulpbehoevende af te maken (Volkshuisvesting) Plus geeft hij dagelijks brood zodat hulpbehoevende kinderen en ouderen geen honger lijden (armenzorg).
De structuren zijn al in place de overheid moet alleen maar inkomen met meel, gist, olie en margarine, Vismale vraagt geen geld. De bevolking ziet en hoort alles. Dat moet men niet vergeten. Deze overheid is gewoon geen sociale overheid. Dat moeten wij beseffen. Het is een overheid die de belangen van een kleine groep handelaren dient. En de ambtenaren zoet houdt. De rest van de bevolking mag nyan ay, mag doodvallen.
