Bij de herdenking van de staatsgreep van 25 februari 1980 stelden oud-militairen Laurens Neede en Ramon Abrahams dat de coup onvermijdelijk was. Volgens hen liet de toenmalige regering de militairen geen andere keus. NDP-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons benadrukte dat er nog veel werk te verzetten is om de oorspronkelijke doelen van de revolutie te realiseren.
Simons erkende dat de gebeurtenissen van de jaren tachtig diepe scheuren hebben geslagen in de samenleving. “Vergeving is noodzakelijk, ook al vergeten we niet,” verklaarde ze. Ze riep op om barrières te doorbreken en de laatste kans te grijpen om Suriname op een beter pad te brengen.
Tijdens de herdenking brachten Ingrid Bouterse-Waldring en haar dochter Jen-ai een eerbetoon door de eerste krans te leggen bij het ‘Monument van de Revolutie’. Ramon Abrahams droeg zijn toespraak op aan Desi Bouterse, die volgens hem zijn leven wijdde aan Suriname.
“We eren vandaag een grote revolutionair,” sprak hij. Abrahams stelde dat er weliswaar successen zijn geboekt, maar dat de strijd voor de verheffing van het volk nog lang niet voorbij is.
Daarnaast waarschuwde Abrahams voor rekolonisatie en riep hij op tot nationale eenheid. “Een verdeeld volk is een verloren volk,” benadrukte hij. Hij herhaalde de woorden van Bouterse: “Kies voor je land.”
De ceremonie begon met gebeden van verschillende geestelijken, waarna Oswald Doesburg en Ingrid Bouterse-Waldring de ‘revo-vlam’ ontstaken. De bijeenkomst eindigde met het leggen van kransen als eerbetoon aan de revolutie en haar nalatenschap.
