Er is veel sensatie in de samenleving ontstaan over het mogelijk vervangen van minister Diana Pokie van Grondbeleid en Bosbeheer(GBB). De brief van de VHP-fractie heeft dit eigenlijk bevestigd. De VHP-fractie ziet geen reden om Diana Pokie te vervangen. Indien dit wel gebeurt, vraagt zij “dwingend’ dat die post wordt ingevuld door de VHP.
Geruchten doen de ronde in de gemeenschap, dat Diana Pokie weigert om grote lappen grond aan Leo Brunswijk te geven. Ook activiste Xaviera Jessurun zegt dat zij van betrouwbare bronnen zowel in het parlement, als in de regering heeft vernomen, dat het gaat om het niet inwilligen van de wensen van Leo Brunswijk, die grote lappen grond “eist”.
De activiste stelt dat de Abop-leiding met hun handen moet afblijven van Diana Pokie. Aan Pokie vraagt zij om niet te buigen. Zij doet ook een beroep op de Raad van Ministers om Pokie te ondersteunen, “want morgen kan jij aan de beurt zijn”.
Jessurun herinnert een ieder eraan dat het volk heeft gekozen voor onder andere: economisch herstel van Suriname, breken met vriendjespolitiek en nepotisme en beleid op basis van eerlijkheid, gelijkheid en kunde. Zij zegt ook dat deze dingen met elkaar zijn verbonden.
Het één kan niet zonder het ander. Zij zegt verder dat de emmer ten aanzien van het accommoderen van familie en vrienden vol raakt, met als gevolg dat de andere punten niet bewerkstelligd kunnen worden. Zij is van mening dat minister Pokie haar best doet in het belang van de samenleving, namelijk dat gronduitgifte geschiedt op basis van een plan en/of een bestemming wat zal bijdrage aan de economische ontwikkeling. “Het blijkt dat haar partijleden daar niet van gediend zijn. Zij willen primair, grond voor zichzelf en hun relaties, buiten de regels om. Daaraan wil zij niet meewerken. En nu is er sprake van vervanging van deze minister door de Abop”, aldus Jessurun.
Het is de president die ministers ontslaat en benoemt. Dit creëert dus volgens haar een politieke crisis in de regering. “Laat het duidelijk zijn, wij hebben een jaar geleden gekozen voor bestuurders die ongeacht hun partij of persoonlijke grillen in het belang van elke Surinamer zullen handelen. Doen ze dat niet, dan moeten ze weg. Doen ze dat wel, dan mogen ze blijven.” De mening van de activiste is duidelijk.
