Vandaag 8 december zijn er velen in en buiten Suriname die zich de traumatische dag in 1982, nu 38 jaar geleden, nog kunnen herinneren. Op die dag werden 15 Surinamers waaronder journalisten, advocaten, zakenlui, academici en een vakbondsleider in het Fort Zeelandia in koelen bloede vermoord door het militair regime dat bijna 3 jaar eerder op 25 februari 1980 de macht in het land had gegrepen.
Een toen bekende journalist die 8 dagen voor de decembermoorden een natuurlijk dood stierf en op 4 december een groot deel van de later vermoorde mannen aan zijn graf had staan, citeerde na de staatsgreep van 1980 in kleine kring, uit een onbekende bron: “Het volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen; dan dooft het licht!” Het bleken ware woorden. Vele burgers hadden de militaire machthebbers geaccepteerd waaronder ook enkele van de vermoordde mannen tot ze zagen dat er niets goeds van de militairen te verwachten viel en zij zich van hen afkeerden. Het werd hun dood. Zie het voorzienende citaat van de journalist die de militairen een week voor was.
De militairen dachten dat het met het vermoorden van de tegenstanders van het regime afgelopen was met tegengas en tegenwind, maar dat was niet zo. Tot vandaag wordt 8 december herdacht in Suriname en in Nederland waar veel nabestaanden naar toe zijn gegaan omdat ze niet onder het regime van de moordenaar van hun zoon, man, vader, broer of opa konden leven. Nee afgelopen is het na 38 jaar nog steeds niet voor de militairen, want de nu 75-jarige hoofdverantwoordelijke van de moorden 38 jaar geleden, hangt een gevangenisstraf van 20 jaar boven het hoofd. Grontapu na asitere, tide ay way so, Tamara ay way trasey
