Vandaag, 3 december, herdenkt de wereld sinds 1992 de Internationale Dag voor Mensen met een beperking.Ook voor de Surinaamse natie is deze dag belangrijk. “Een dag om bij stil te staan en te beseffen hoe belangrijk personen met een beperking zijn, voor elke samenleving van de wereld”, zegt minister Minister Uraiqit Ramsaran van Sociale Zaken. Dit jaar is als thema gekozen: Bouwen aan een betere beperking-inclusieve, toegankelijke en duurzame post-Covid-19 wereld.
Het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (SOZAVO) vindt dat Mensen met een beperking meegeteld en meegerekend moeten worden in de samenleving. Zij moeten zelf hun individuele keuzes kunnen maken en zeggenschap hebben over hun eigen leven. “Zij hebben ook rechten. Ook de toegankelijkheid voor deze doelgroep moet vergroot worden”, vindt het ministerie.
De directeur van SOZAVO, Melitia Sentelia zegt dit ervan: “Het is een bezinningsvolle dag zou ik zeggen, om na te gaan wat wij hebben kunnen doen voor deze doelgroep. Volgens artikel 8 van de Grondwet hebben mensen met een beperking recht op een gelijkwaardige behandeling, evenals elke andere wereldburger, zo ook Surinamers. Vanuit het ministerie werken wij aan welvaartsvorming voor de doelgroep. Niet alleen materiële welvaart, maar ook financiële.”
De regering moet wel weten dat zij door te staan achter deze dag zij niet door kan gaan met het discrimineren en marginaliseren van mensen met een beperking die er niet om gevraagd hebben om met beperkingen geboren te worden. Het minste wat een regering, die met bovenstaande statements uitkomt moet doen, is de beperkte mens een evengrote uitkering geven als ouderen die nooit a.o.v premie hebben gestort en ook, niet pas hun uitkering storten op hun rekening nadat alle anderen al hebben ontvangen, bijvoorbeeld de bonus. Mooie praatjes hebben weinig waarde als je het niet in de praktijk brengt, want praatjes vullen geen gaatjes. Doen is het devies! Zie Column: mens met beperking is geen Koprokanu
