Eerder had de districtscommissaris Mendelzoon van Brokopondo al gewag gemaakt van het fenomeen. Maar dat het zo erg was had het traditionele gezag niet kunnen bevroeden. Het traditionele gezag werd met de neus op de feiten gedrukt nadat zij op zoek gingen naar een stuk grond, vermoedelijk van 1 hectare, want dat is minimaal nodig om een middelbare school op te zetten.
Rosebel Goldmines heeft de toezegging gedaan een middelbare school te bouwen in Brokopondo. Daarvoor moest het traditioneel gezag hun een stuk grond aanwijzen. De kapiteins (dorpshoofden) gingen op onderzoek uit en kwam tot de schrikbarende conclusie dat alle niet bewerkte grond rond de dorpen reeds uitgegeven is. Grond, bos eigenlijk dat zij reeds meer dan 300 jaar geleden gebruiken voor hun overleving. Zij hebben het bos nodig voor ondermeer palm- en andere bosvruchten, wild vlees, kruidenmedicijnen, bouwmateriaal. Wat een kwalijke en ook onwettige zaak, deze gronduitgifte ! Ongeveer vier jaar geleden is namelijk een wet aangenomen in de Assemblee dat er een zone van 2 hectare om elk dorp heen, voor geen enkel doel mag worden uitgegeven aan niet-dorpelingen.
Corruptie
Onvoorstelbaar wat de autoriteiten – de vorige, of deze regering ?-hebben gedaan met deze in stamverband levende Surinamers. Gaat deze regering de concessies weer intrekken? Het is belangrijk dat de overheid komt met een overzicht van mensen die concessies hebben in het Brokopondo gebied. De minister van Grondbeheer heeft afgelopen maand beloofd in de toekomst te publiceren welke grond is uitgegeven en aan wie. Wanneer dat precies gaat gebeuren heeft ze niet gezegd. Of ze ook over eerder uitgegeven grond gaat publiceren zei ze evenmin .Wat uit dit geval wel duidelijk blijkt, eigenlijk is het publiek geheim, dat er regering na regering corruptie wordt bedreven bij gronduitgifte. Om dit tegen te gaan zou de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) met spoed moeten worden aangenomen, zodat elk ministerie verplicht is om aan te geven wat zij met het belastinggeld van de burgers doet. Zolang die wet er niet is heeft elk Assembleelid wel het enquêterecht. Dat betekent dat Assembleeleden het recht hebben vragen te stellen aan elke minister, elke functionaris van elk ministerie, en “Lanti”, dus ministers en ambtenaren zijn VERPLICHT die vragen te beantwoorden.
Grondrechten/ enquêterecht
De Inheemsen en demonstreren al vanaf 1974 voor hun grondenrechten. De Afro Surinaamse tribale volken (Marrons) hebben ook diverse acties ondernomen. Tot nu toe zonder resultaat. Maar alle grond rond hun dorpen wordt al uitgegeven, soms zijn het zelfs kostgronden, waar de mensen van moeten eten. De binnenlandbewoners worden veel onrecht aangedaan. Vandaar dat Sranan Peyri hiervoor aandacht vraagt en aanbeveelt dat parlementariërs gebruik maken van hun enquêterecht. De assembleeleden zijn gekozen door het volk om het volksbelang te dienen.
Meer assemblee leden moeten de stem zijn van degenen die niet gezien en gehoord worden.
