Felix de Rooy (71 jaar) is pas de tweede Surinaamse artiest die een solo-expo heeft in het Stedelijk museum, het belangrijkste museum van Nederland. Zijn tentoonstelling heet Apocalypse hetgeen betekent een zeer dramatische gebeurtenis, in het byzonder als die nog verwacht wordt.
Zijn leven, levenswerk en visie worden in zijn honderden tekeningen, schilderijen en assemblages onthuld. Zijn afkomst als moksi inheems, Afrikaans en Europees noemt hij een koloniaal orgasme en dit vormt ook zijn inspiratiebron.
Cultuur, seks, dood
Bij het zien van zijn expo op You Tube wordt duidelijk dat Felix de Rooy, als multifunctionele kunstenaar op dramatische wijze de thema’s onthuld die hem bezighouden: Griekse mythes, Bijbelverhalen, winti elementen,, racisme, gays, seksuele relaties, dood.
Als multifunctioneel artiest heeft hij over deze onderwerpen 50 jaar lang tentoonstellingen, toneelstukken, films en teksten geproduceerd. Zoals in zijn boek Ego documenta, (2005) van waaruit hier is gewerkt, omdat het Felix beeldende kunst collectie, gedichten en opsomming van films en toneelstukken er in voorkomen. De expositie van zijn omvangrijk oeuvre aan beeldende werk is tot en met augustus in het Stedelijk museum in Amsterdam te zien
Curacao, Suriname, internationaal
Felix de Rooy werd geboren op Curaçao uit Surinaamse ouders en begon zijn visueel talent te ontwikkelen thuis en op de Kunst Academie in de Haag. Het intellectuele en kunstzinnige gezin de Rooy woonde na Curaçao in Mexico en Suriname, Felix voelt zich wereldburger en ook dat ziet men in zijn werk. Zijn beeldende kunstwerk vanaf zijn studententijd heeft meestal een mysterieus karakter , vrij somber van sfeer ,vol symboliek en kwelling.
Dit is typerend voor hem tot nu toe. Een enkele openlijke gayscene is er ook tussen, de seksualiteit is terugkerend in zijn werk, evenals dood. “ Ik ben een schorpioen [sterrenbeeld], die thema’s interesseren mij” verteld de Rooy in de You tube film, waarin hij een kunstdeskundige langs een aantal van zijn honderden uitgestalde werken in het museum leidt.
Ook de portretten waar Felix poseert, gemaakt door fotograaf Ruben Sang A Jong, hebben hetzelfde karakter. Bijvoorbeeld de cover van zijn eerder genoemd boek waar Felix als knappe tengere jongeling queer en naakt poseert met een schedel van een bok -symbool van satan-voor zijn geslachtsdeel. Of het naakt schilderij dat Felix van zichzelf maakte met groot Afrohaar, genageld aan een kruis. Dit schok effect van podium- en beeldende kunst is wat Nederlandse kunstinstellingen subsidiëren, zo blijkt uit de expo, de films en het boek.
Regisseur/ schrijver
In latere decennia, toen hij veel aandacht gaf aan zijn driejarige studie voor regie en film in New York en daarna zeer productief werd, legt Felix de Rooy zich ook toe op het visueel aspect van theater: de decors, props, kleding, diaseries en natuurlijk de posters van de toneelstukken.
Met Norman de Palm samen richtte de Rooy het Cosmic Theater op dat volgens krantenrecencies vernieuwend en soms onstuimig was, gesproken in poëtisch Papiaments. Decennialang heeft dit artistieke duo emoties, machtsstrijd en relaties tussen mensen op grensverleggende, gewaagde wijze ten tonele gebracht. In Suriname heeft Felix het toneelstuk: De Dood en het Meisje met Helen Kamperveen in de hoofdrol geregisseerd, dat zeer geslaagd was. In Nederland heeft hij eveneens vaker geregisseerd bijvoorbeeld het stuk Slaaf of verslaafd van Jurgen Raymann.
Films
Films heeft Felix de Rooy ook kunnen realiseren. Aangezien dit het het duurste kunstmedium is, is het een prestatie dat hij deze vanuit Curaçao kon maken met Nederlandse hulp. Zijn films Ava en Gabriel, Almacita di desolato, Muhe Frida (over beeldende kunstenares Frida Kahlo) hebben internationale prijzen gewonnen.
Felix exposeerde die tijd voornamelijk assemblages en collages. Daarbij stelt hij een kunstwerk samen vanuit kunst en crafts door anderen, vaak van Afrikaanse komaf, vervaardigd. Vooral zijn assemblages van beelden en kunstzinnige gebruiksvoorwerpen, zijn indrukwekkend en dramatisch.
In vogelvlucht zijn de meeste artistieke producten van Felix de Rooy genoemd uit waardering voor zijn harde werken. Als u meer wil weten, misschien kunt u zijn boek of expo.
Eerste zwarte Piet protest
Wit over zwart uit 1989 was een historisch belangrijke tentoonstelling die de Rooy samenstelde waarin het stuitende racisme, de karikaturale weergave van Afrikanen te zien is. Deze werden door Europeanen, witman gemaakt en gebruikt voor ondermeer reclameborden tot zeker de jaren 1950. Ook een kleine verzameling ‘Negrofilia’ is op de huidige expo te zien. Felix de Rooy was de eerste die wees op het vernederend beeld dat zwarte Piet geeft, als achterlijke, gemene futuboy (knechtje) van Sinterklaas.
