In deze Covid-19-tijd, waar er behoefte is aan een goede manager op Volksgezondheid, heeft Santokhi gekozen voor een goede arts, echter zonder management en communicatie kwaliteiten, zonder visie. Amar Ramadhin heeft hard gerend en geroepen voor vaccinaties en een gewillig gehoor gevonden in de Westerse landen en China, die maar al te graag hun experimentele gen/vaccinatie hier willen dumpen.
De Westers georiënteerde Surinamers deden de vele anderen die het Covid- gevaar erkennen, voelden zich aangesproken door A-mars beleid en taal. De Chinezen wilden Sinopharm, en dat was voor Ramadhin genoeg, De rest (60% van het volk) werd genegeerd, want niet in hun taal en op hun niveau benaderd. Outspoken, in de media openlijke vaccinatie-tegenstanders bishop Steve Meye, natuurarts Richard Cullimore en wetenschapper Ricky Stutgard werden bedreigd met een rechtszaak tegen hun meningsuiting. Zo was A-mars werkwijze en (dis)communicatie.
Wekelijks zijn er honderden Covid-besmettingen, tientallen ziekenhuisopnames en tientallen doden, (totaal 1000 overledenen) dat is heel veel op een bevolking van nog geen half miljoen mensen. Suriname staat op de derde plaats wereldwijd m.b.t. (bron WHO) infectiegraad. Minder dan een maand geleden werd er een halfslachtige poging gedaan de grassroots people te bereiken. Na zes maanden dat de AstraZeneca Vaccinatie zending uit Barbados en Europa aankwamen en later Sinopharm uit China, Moderna en Pfizer uit Europa, wordt enkele keren in het Saramaccaans en het Aucaans vanuit de overheid en eerder ook door een enkele overheidsfunctionaris en de Medisch Zending wat voorlichting gegeven. Resultaat enkele honderden van de 260.000 vaccinatie angstigen worden ingeënt.
Daarna, toen 40% van het volk gevaccineerd was, volgens zijn cijfers, gooide dr. Ramadhin als het ware de handdoek in de ring. En sprak woorden van gelijke strekking als de verantwoordelijkheid voor Covid-verspreiding ligt nu in handen van de bevolking , overbekend zijn de voordelen van vaccinatie en MoHaNa- regels: Mondbedekking, Handen wassen, Afstand houden. Mensen zijn nu voor zichzelf verantwoordelijk. En dat zegt de minister tijdens de vierde Covid-golf, als er acuut gebrek is aan frontline medewerkers: artsen en gespecialiseerde verpleegkundigen. Dit is ontstaan door uitputting van alle medisch personeel en emigratie naar beter en regelmatig betaald werk in het buitenland. Want ook bij de salaris uitbetaling van verpleegkundigen is het een chaos met soms maanden achterstand.
Braindrain
Er kan niet eens gezegd worden dat minister Amar Ramadhin overspannen was toen hij in nette woorden tegen de bevolking zei dat ze het maar moesten bekijken. Hij is drie maal met vakantie geweest: in Amerika , aan de boven Suriname en laatst naar Nederland. Zijn overwerkte collega’s konden daar alleen maar van dromen. Deze minister van Volksgezondheid weet zoals de meeste van zijn ambtsgenoten in dit kabinet, niet dat regeren, vooruitzien is. Het was te voorspellen dat vanwege schaarste aan medisch personeel wereldwijd, de uitstekende en in intensive care gespecialiseerde Surinaamse en Filipijnse verpleegkundigen, alsook laboranten zouden emigreren. Dit is pijnlijk voelbaar, omdat er landelijk ook maar 65 Intensive Care Units (ICU’s) zijn. In de ICU units worden patiënten worden verzorgd door speciale verpleegkundigen die nu met name letten op de vele Covid-patiënten aan de beademingsapparaten, hartslag monitors, “levenswater” infuus en dergelijke. De toestand is de laatste weken zo precair dat patiënten sterven omdat er onvoldoende verpleegkundigen zijn voor de ICU’s.
Chaos
Ramadhin volgt non-stop de conservatieve lijn en de tientallen hoognodige en betaalbare nurses en artsen van Cuba contracteert hij niet meer, dus ook daarom is de gezondheidszorg in een ernstige noodsituatie beland. Intussen zijn er tientallen verpleegkundigen van Suriname lokaal in opleiding, die door talmen en desorganisatie van hun opleiding, al drie jaar moeten afstuderen en maar niet kunnen afronden. Wat doet onze slappe mini-ster: op 22 september doet hij een beroep op huisartsen en verpleegkundigen die elders werken om in de Covid-19-zorg te komen werken. Waarvan iedereen weet: die is understaffed, underpaid and you gonna get overworked. Vertaling: de verpleging in Su heeft personeelstekort, is onderbetaald en je wordt zeker overwerkt. De chaos wordt dus zeker niet structureel opgepakt met betere betaling en aantrekken van buitenlands personeel. Het is nu maar hopen en bidden voor goede zielen, die ondanks dat alles, de zorg aan kunnen en willen oppakken.
