De organiseerde criminaliteit kent geen grenzen en moet daarom grenzeloos aangepakt worden. De Europese Unie (EU) is bereid de Caribische regio te ondersteunen in de strijd tegen de transnationale georganiseerde misdaad, zegt Fernando Ponz Canto, ambassadeur van de EU voor Suriname en Guyana. “Suriname en de andere landen in de regio hebben in de EU een partner in deze strijd”, aldus Ponz Canto.
Hij is namens de EU aanwezig op de High Level Security Conference, die op donderdag en vrijdag door Suriname is georganiseerd. De functionaris zegt dat vanuit het perspectief van de EU de transnationale georganiseerde misdaad een collectief probleem is, en een collectieve verantwoordelijkheid en aanpak vereist.
“De EU is er om te helpen en te ondersteunen, maar natuurlijk delen Suriname, Guyana en andere landen samen hun verantwoordelijkheid in de strijd tegen de transnationale georganiseerde misdaad.” Hij merkt op dat de EU bereid is om na te denken over elke ondersteuning die gevraagd wordt op dit gebied. Hij meent dat samenwerking tussen de landen slechts een deel van de oplossing is. Het voornaamste dat gedaan moet worden is een gecoördineerde aanpak en uitwisselen van informatie.
Verder zal het justitieel systeem ook effectief, onafhankelijk en vrij van corruptie moeten functioneren. Het systeem zal functioneel moeten zijn. Criminele activiteiten zullen niet alleen ontmoedigd moeten worden, maar zij die zich hieraan schuldig maken, zullen ook achter slot en grendel geplaatst moeten worden.
De EU-functionaris benadrukt verder dat de geldende wettelijke regels ook volledig geïmplementeerd en gehanteerd zullen moeten worden. Hij zegt dat de EU reeds projecten in Suriname en andere landen financiert op het gebied van veiligheid, ook met als doel een effectieve hervorming van het justitieel apparaat.
Verder lopen er verschillende programma’s van de EU voor het tegengaan van de handel in drugs. De functionaris ziet ernaar uit dat Suriname zich ook bij zulke programma’s aansluit. Een fundamenteel principe van de EU is dat het landen ondersteunt in wat cruciaal is voor hun, maar niet dirigeert wat zij moeten doen.
