De herdenking van de Dag van de Marrons brengt ons terug naar de moedige strijd van de nazaten van tot slaafgemaakten. De ontsnapte slaven vormden een sterke eenheid, werden zelfvoorzienend en vochten voor hun overtuigingen. Op 10 oktober 1760 begon een periode van grote historische veranderingen.
Vicepresident (vp) Ronnie Brunswijk riep bij de herdenking van deze dag naar aanleiding van deze gedenkwaardige gebeurtenis in onze geschiedenis op tot samenbundeling. Het vormen van een eenheid is cruciaal voor verandering. “Verandering begint bij jezelf,” benadrukte hij. Met sterke emoties sprak Brunswijk zijn trots en waardering uit voor de samenleving.
De viering van deze speciale dag begon met de traditionele plengoffers bij Nyun Combé, begeleid door de Apintie drum. De activiteiten verplaatsten zich vervolgens naar het Plein van 10 oktober 1760, waar de kranslegging plaatsvond. Dit plechtige moment werd bijgewoond door President Chandrikapersad Santokhi en first lady Melissa Santokhi-Seenacherry, voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA) Marinus Bee, enkele ministers en de Afrikaanse koningen met hun gezanten.
Communicatie
Politieke en traditionele leiders communiceren weinig met elkaar, zei Bee. De parlementsvoorzitter mist de grote krutu’s die gehouden werden om de richting van de groep te bepalen. Nu gebeurt dat niet meer.
Op 10 oktober zijn er toespraken gehouden en kransen gelegd in het kader van de Marrondag op het plein van 10 oktober 1760. De parlementsvoorzitter zegt dat de tijd van verwijten al voorbij is. Marrons moeten hun verantwoordelijkheid nemen wanneer het goed, maar ook wanneer het slecht gaat.
“We moeten onszelf de spiegel voorhouden, keihard en duidelijk zijn om de dingen te noemen die niet goed gaan”, zei Bee. Hij stelt dat er zeker ook vooruitgang is geboekt als er wordt gekeken naar waar de groep vandaan komt en waar de groep nu is. Bee brengt ook hulde aan deze en de vorige regeringen, omdat er altijd positieve stappen zijn gezet, maar het is nooit genoeg.
Ondanks de verschillende etniciteiten en geloofsovertuigingen moet Suriname het synoniem zijn voor eenheid in verscheidenheid, stelt de voorzitter. Tijdens zijn toespraak heeft de voorzitter ook stilgestaan bij het vraagstuk van grondenrechten dat nog niet in orde is.
