De burgemeesters Femke Halsema van Amsterdam en Jan van Zanen van Den Haag zijn in Suriname om groepen en instituten buiten de overheid te ontmoeten. Halsema vraagt zich af als de eis van herstelbetalingen juist is. Zij twijfelt aan de waarde van herstelbetalingen aan nakomelingen van inheemsen en tot slaaf gemaakte Afrikanen in Suriname. Zij erkent wel, dat de stad Amsterdam een belangrijk rol heeft gespeeld in de slavernij.
Zij heeft in juli 2021 excuses aangeboden voor het doen en laten van Amsterdam in de slavernij. Herstelbetaling is volgens haar wel niet iets waarmee zij bezig is. Velen vinden dat deze excuses niet voldoen. Den Haag is nog bezig met een onderzoek, dat bewijs moet leveren hiervoor. Jan van Zanen acht het dus nog niet nodig om hetzelfde te doen namens Den Haag.
Eén van de burgemeesters sprak over kennisuitwisseling. Die is dus niet hier om te praten over herstelbetalingen.
Armand Zunder, de voorzitter van de Nationale Reparatiecommissie is niet te spreken over de houding van Halsema. Er is nog geen reactie op een brief van de commissie om Halsema tijdens haar bezoek in Suriname te ontmoeten. Erkenning, excuses en herstel van de schade, die is aangericht tijdens de slavernij zijn drie hoofdzaken, die volgens hem onafscheidelijk zijn. Wat zij excuses noemt vind hij ook onacceptabel, omdat excuses door beide partijen respectvol moeten worden voorbereid. Ook moeten partijen samen beslissen volgens hem hoe, wanneer en waar dit moet plaatsvinden.
“Wat men hier heeft uitgericht in de periode van de Nederlandse bezetting is onvoorstelbaar. Ze hebben miljarden uit Suriname gehaald en mevrouw wil niet praten over herstelbetaling? Geen duizenden of miljoenen, nee miljarden heeft Amsterdam uit Suriname geperst. En dat is ten koste gegaan van bloed, zweet en tranen van de inheemsen en daarna van de blakaman.”
Verder zegt hij dat excuses niet kunnen zonder dat Amsterdam een programma van herstel presenteert. Het echte verhaal over de uitbuiting van inheemsen en zwarte mensen moet volgens Zunder worden verteld, omdat de slavernij nog gevolgen heeft. “Er zijn veel mensen in Suriname bang voor witte mensen. Dat heeft de onvoorbereide komst van deze mevrouw weer aangetoond.”
“Onze bedoeling was om haar te laten zien wat voor achterstand onze mensen tot op dit moment nog hebben. In plaats van al de mooie plaatsen die ze nu gaat bezoeken”, zegt Zunder. De commissie reist volgende maand af naar Nederland om verschillende organisaties te ontmoeten, en hoopt ook Halsema te kunnen spreken, indien het niet lukt in Suriname.
