Hun gezichten op de foto’s spreken boekdelen, Desi Bouterse en zijn partners in crime kijken bedrukt als ze uit de rechtszaal komen na hun strafeis van 20 jaar cel in hoger beroep is uitgesproken. Tegen zijn medeverdachten voor de 8 december moorden, Ernst Gefferie, Stephan Dendoe, Benny Brondenstein en Iwan Dijksteel werd hetzelfde geëist.
Ook al legt voormalig president Desi Bouterse uit, met zijn alom bekende bravoure, dat hij niet maalt om de strafeis, hij werd uiteraard onvrolijk van het feit dat er nu ook gevangenneming door de PG werd geëist, als hij na de uitspraak van de rechter wordt gevonnist. Dit geldt voor hem en zijn kameraden, allen tussen 70 en 76 jaar oud.
Feiten en leugens
Tegen Gefferie, Dendoe, Dijksteel en Brondestein was de vorige keer tussen 10 en 15 jaar gevangenisstraf geëist, maar in hoger beroep kregen zij ook de 20 jaar eis te horen evenals hoofdverdachte Bouterse.
Met aandacht heeft de waarnemend Procureur Generaal Carmen Rasam, geluisterd naar de getuigen, maar ondanks zijn ontkennende verklaring heeft Bouterse niet kunnen aantonen dat hij op 8 december 1982 zelf niet aanwezig was bij de standrechtelijke executie van 15 ongewapende burgers. Hij zou bij zijn buitenvrouw zijn geweest, die dat zou hebben bevestigd. Militair Paul Bagwandas, die als wreed bekend stond en begin 1990 stierf, zou de moorden op zijn geweten hebben.
Door de verklaring van vakbondsleider Fred Derby in 2000, de enige die de verhoren overleefde en vrijgelaten werd, bleek het tegendeel. Ook de aanwezige militairen in het fort verklaarden waar hun legerleider zat en zagen dat hij vanuit zijn ruimtes zelfs de executies kon zien. Dat laatste bleek ook tijdens oriëntatie van de rechters in het Fort Zeelandia, dat onlangs plaatsvond, 40 jaar na de gruweldaden van 1982.
Feiten en omstandigheden toen
Bouterse en zijn militaire consorten pleegden een coup en grepen de macht op 25 februari 1980, als protest tegen het feit zogenaamd dat zij geen militaire vakbond mochten oprichten en te lage lonen hadden.
Toch bleven ze aan de macht, als Nationale Militaire Raad, onder leiding van voorzitter en legerleider Bouterse, zogenaamd om een eind te maken aan corruptie en achteruitgang van Suriname.
Kritiek of protesten via de media tegen de militaire onderdrukking en een petitie voor terugkeer van de democratie bestreed het Militair gezag door de taal die zij kennen: via wapengeweld.
Tegen de vijf die onlangs de strafeis van 20 jaar hoorden is bewezen dat zij tezamen en in vereniging de moorden hebben gepland en laten uitvoeren, door een dodenlijst te maken, de opposanten te arresteren, te martelen en te vermoorden.
Verder hebben zij de gebouwen van hun opposanten plat laten branden: de Brandweer mocht niet blussen: het Moederbonds gebouw, Radio Radhika, ABC radio en de Vrije Stem (krant). De krant de West en Radio Apintie werden gesloten. De krant de Ware Tijd, SRS radio en STVS als enige televisie station werden gecensureerd.
