In een volle zaal van het Surinaams Bijbelgenootschap werd onlangs op ontroerende wijze afscheid genomen van pastor Paul Doth, een sleutelfiguur binnen de Evangelische Broedergemeente in Suriname (EBGS). Na meer dan vier decennia van geestelijke leiding en maatschappelijke inzet vertrekt Doth definitief naar Nederland.
De plechtigheid trok veel publiek en prominente gasten, onder wie president Chandrikapersad Santokhi en minister Marciano Dasai. Het afscheid markeerde het einde van een indrukwekkende loopbaan van 46 jaar, waarin Doth als pastor, directeur en geestelijk leider diepe sporen naliet in de Surinaamse samenleving.
President Santokhi sprak zijn waardering uit voor Doth, die hij een vriend noemde. Hij prees diens bijdrage aan de geestelijke vorming en morele versterking van het land. “Ik ben trots dat ik u heb mogen decoreren. U hebt het geloof en de waarden in onze samenleving versterkt”, aldus het staatshoofd, verwijzend naar de eerdere onderscheiding die Doth ontving.
Doth zelf blikte met dankbaarheid terug. In zijn woorden klonk emotie door, vooral vanwege het moeilijke besluit om Suriname te verlaten. De dood van zijn echtgenote en het feit dat al zijn kinderen en kleinkinderen in Nederland wonen, gaven de doorslag. “Ik zou hier helemaal alleen zijn. Daarom heb ik besloten te verhuizen,” deelde hij openhartig.
Zijn jarenlange toewijding binnen de EBGS, waaronder 25 jaar als directeur van het evangelisatiecentrum en veertien jaar als pastor in het Diakonessenhuis, hebben hem geliefd gemaakt bij velen. Oorspronkelijk zou hij slechts één jaar in het ziekenhuis dienen, maar zijn betrokkenheid hield hem er langer. “Het waren hele fijne jaren,” zei hij met een glimlach.
Doth benadrukte de kracht van verbinding. “Wat me raakt, is dat mensen van verschillende achtergronden met elkaar kunnen omgaan en liefhebben. Dat is bijzonder. Zelfs de president is mijn vriend geworden.”
Hoewel hij officieel met pensioen gaat, sluit Doth niet uit dat hij zich in Nederland blijft inzetten voor anderen. “Het luisteren naar God en mensen blijft mijn roeping. En dat begint daar alweer te groeien.”
Met een laatste, krachtige boodschap richtte hij zich tot Suriname: “Zorg voor eenheid. Zie elkaar eerst als mens. Alleen God kan dit land verheffen, niet de politiek, niet één kerk, maar God alleen.”
