De planning was gemaakt om in het voorjaar van 2022 een serie van artikelen te maken waarin chronologisch aan bod komt het jong volwassen en het volwassen leven van de Surinaamse vice president Ronnie Brunswijk. Waarom een serie over de 61 jarige Ronnie Brunswijk? Omdat we te weinig weten van de man die acht zetels wil halen en in 2025 president van Suriname wil worden.
Omdat VP Brunswijk niemand van de pers te woord wil staan sinds februari 2022, zijn citaten uit schriftelijke bronnen en een documentaire als puzzelstukjes tegen elkaar gelegd om een beeld te schetsen.
Ronnie Brunswijk trad op zijn 18de in het leger. Voor zover we kunnen nagaan was dat als dienstplichtige, daarna besloot hij beroepsmilitair te worden. Hij maakte de coup van 25 februari 1980 mee en kon zich helemaal vinden in de revolutionaire idealen die toen verkondigd werden. Brunswijk viel op door zijn goede lichamelijke conditie, discipline, respect voor zijn militaire meerdere en loyaliteit.
Cuba/ bodyguard Bouterse
Ronnie Brunswijk werd in 1982 met een handvol andere soldaten naar Cuba gestuurd voor de opleiding tot Commando. Hij spreekt dus uitstekend Spaans, want je kunt geen gespecialiseerde opleiding doen in gebarentaal. Bouterse was na de coup in een isolatie gekomen met de rechtse regiems in de regio. Met name omdat hij gelijk al met succes zijn coup als revolutie verkocht, had hij nauwe kontakten met Cuba, Nicaragua, Brazilie, China en Greneda. Die landen hadden ook geen probleem met zijn mensenrechten schendingen en muilkorven van de pers. Van die landen heeft China grote leningen gegeven en studiebeurzen, Brazilie wapens en studiebeurzen. Cuba onder Fidel Castro, Nicaragua en Brazilie gaven ook studies voor militairen. Zo werd Brunswijk getraind als commando in Cuba. Bij terugkomst in Suriname werd hij bevorderd tot bodyguard van de voorzitter van de Nationale Militaire Raad, Desi Bouterse. Handpicked by the dictator himself.
Decembermoorden 1982
Na dat 15 ongewapende, intellectuele tegenstanders van het Bouterse regiem onder zijn commando op 8 december werden vermoord kreeg dictator Bouterse geen NF ontwikkelingshulp meer van Nederland vanaf begin 1983. De twee derde van de bevolking die op de kustvlakte woont is grotendeels afhankelijk van import van de eerste levensbehoeften uit het buitenland. De Surinaamse economie had met de steeds kleiner wordende bauxiet inkomsten en de net opgerichte Staatsolie geen kurk om op te drijven. De rijstindustrie en export(Wageningen), de houtexport (Bruynzeel) ging zwaar achteruit door mismanagement van staatsbedrijven en selectieve ontwikkelingshulp, sinds 1975 eigenlijk.
Drugshandel
De mofo-radio- ( word on the street) vertelde dat Bouterse toen, in 1983 intensief begon met drugs doorvoerhandel, hout en goudhandel. Bouterse zou Braziliaanse wapens ruilen tegen cocaine met de FARC rebellen van Columbia en Bouterse probeerde hiermee het dringendste staatsprobleem op te lossen. Desi Bouterse, als geen ander ervan bewust dat alleen export een hoog en zeker inkomen garandeert in het Suriname van toen, investeerde volop in materieel en mensen om hout en goud te ontginnen, in honderden hecatere grote concessies bos, voor hemzelf.
Colombia cocaine
De falende economie door wanbeleid vertaalde zich in lege schappen in de winkels, een verpauperende middenklasse, uittocht van vakkundigen en honger van vooral de landloze volksklasse in de stad. Met een deel van de drugs-inkomsten zouden toen pakketten zijn bekostigd. De pakketten konden in de buurtwinkels worden afgehaald en waren eerste levensbehoeften zoals voeding en zeep, die men met een kaartje kon krijgen en je identiteitskaart. De cocaine handel, doorvoer van Colombiaanse cocaine van Suriname naar Nederland werd bevestigd door Brunswijk. (lees deel 2)
Bronnen: Parbode 2011, Boek 2022 van Pater Toon, de tragiek van de binnenlandse oorlog in Suriname 1986- 1982, foto: RTL nieuws
