Onderzoek wordt gedaan in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties naar de verdiensten van de familie Van Oranje-Nassau aan de slavenhandel. Het vermoeden bestond, maar onderzoek heeft nooit de juiste financiële belangen in het toenmalige Nederlands-Indië, Suriname en de Caraïbische eilanden blootgelegd. Bekende bronnen tonen een voorlopige schatting van 545 miljoen euro van 1675 tot 1770 aan verdiensten.
Op 1 juli dit jaar begint het herdenkingsjaar van de slavernij zoals Nederland het in stand hield. Het is 150 jaar geleden afgeschaft. Tijdens de toespraak van de koning wordt verwacht, dat hij net als Rutte excuses zal aanbieden.
De staat en de Oranjes zijn “doelbewust, langdurig en structureel” bezig geweest. Captain in Nieuws en Co op NPO Radio 1 vindt dat de juiste informatie bekend moet zijn. “Daarmee kom je onder ogen dat het misschien tijd is om moed te verzamelen en om te kijken of we dat zelfbeeld van Nederland als tolerante, democratische handelsnatie kunnen herzien. Dat doet recht aan de inwoners van Nederland en daarmee doe je ook recht aan de geschiedenis”.
De zogenaamde handel naar specerijen ging hand in hand met mensenhandel. Onderzoekers in het boek Staat en slavernij zijn tot de conclusie gekomen dat dit nog doorwerkt wereldwijd. Ook Nederland is niet bespaard gebleven. “De doorwerking daarvan heeft langer plaatsgevonden dan tot nu toe is aangenomen”, zegt historicus Esther Captain.
Dit alles begon met een motie van de ChristenUnie twee jaar geleden om via onderzoek de waarheid boven water te krijgen. Oud-hoogleraar Gert Oostindie trekt een uitgebreider onderzoek naar de rol van de Oranjes in deze periode. Over drie jaar hoopt hij het af te ronden.
Dit “confronterend en zeer pijnlijk beeld”, die een “ongekende schaal van slavenhandel en slavernij” toont, “Via de Staat” en andere lagere overheden, waaronder kerken, handelsondernemingen en andere bedrijven moest volgens minister Hanke Bruins Slot (Binnenlandse Zaken) eerder verteld worden.
Nederlandse steden en provincies zoals Amsterdam, Delft, Rotterdam, Utrecht en Den Haag voelden zich eerder genoodzaakt hun eigen slavernijgeschiedenis te onderzoeken. Het resulteerde in excuses voor hun rol in het slavernijverleden.
Bewindslieden zijn met belangenorganisaties in gesprek over het herdenkingsjaar.
Bron Foto: Afro magazine
