donderdag 25 april 2024
31 C
Paramaribo
5.3 C
Amsterdam
3.7
(3)

Wie tast de democratische rechtsorde aan in Suriname?

lees ook ...

Verharding moet stoppen!

In essentie zijn wij mensen gemaakt om in liefde en harmonie de aarde te bevolken, die te verzorgen en naar elkaar om te kijken. Wij allen zijn hier voor een bepaalde tijd, lang of kort, om er iets mo...

Zowel misbruik van democratie door elite regeringsverantwoordelijken en terroristische activiteiten ondermijnen allebei de democratische rechtsorde. Als een regeringsverantwoordelijke terroristische acties opsomt over bepaalde activiteiten die plaats hebben gevonden, terwijl een heel volk daaraan twijfelt, dan moet je gaan onderzoeken: Wanneer ben je dan een terrorist?

Van Dale definieert terrorisme als: (het plegen van) gewelddaden (individuele of collectieve aanslagen, gijzelingen, verwoestingen) ter demoralisering van de bevolking om een politiek doel te bereiken. Wat betekend: De bevolking van plichtsbesef vernietigen, moedeloos maken of ontmoedigen om een politiek doel te bereiken.
De AIVD, geheime dienst, Nederland gebruikt de volgende definitie van wat een terrorist inhoud:
‘Het uit ideologische motieven (voorbereiden van het) plegen van op mensenlevens gericht geweld of het veroorzaken van maatschappij-ontwrichtende schade, met als doel (een deel van) de bevolking ernstige vrees aan te jagen, maatschappelijke veranderingen te bewerkstelligen en/of politieke besluitvorming te beïnvloeden.’
Niet-gewelddadige activiteiten: Haat zaaien; angst verspreiden; doelbewust desinformatie verspreiden; demoniseren en intimideren; verwerpen van wet en regelgeving; pogingen om een parallelle samenleving tot stand te brengen waarbij het gezag van de Surinaamse regering en het rechtssysteem wordt afgewezen.

Democratische rechtsorde verwijst naar een samenleving waarbij de wisselwerking tussen overheid en burgers en burgers onderling verloopt volgens de principes, procedures en instituties die voortkomen uit de grondwettelijk vastgelegde vrijheden en rechten. Hierbij gaat het om gelijkheidsrechten, vrijheidsrechten en participatierechten. De democratische rechtsorde is dus niet alleen een politiek en juridisch systeem, oftewel de democratische rechtsstaat, maar ook een manier van samenleven. Dit is de open samenleving die er onder andere voor zorgt dat iedereen binnen dit systeem beschermd wordt en op een vrije manier kan leven.

Wat kan zoal een democratische rechtsorde dan ondermijnen?

  • Discriminatie van bepaalde maatschappelijke groeperingen of politieke tegenstanders.
  • Maatschappelijk isolationisme, over burgers die in sterke mate zelf bepalen hoe ze dingen doen en die de overheid op afstand wil houden.
  • Conflicterende culturele en/of religieuze opvattingen die zich uiten in afwijzing en onverdraagzaamheid van de democratie, onze grondwetten en -rechten.
  • Onwenselijke ondermijning betreft politiek onbehagen dat zich uit in actief en ondemocratisch verzet. Het gaat hier om bewoners die angst hebben om hun eigen cultuur en identiteit te verliezen en gevoelens van onvrede en onrechtvaardigheid hebben. Ze uiten hun onbehagen door protestacties – soms beledigend van aard – en proberen het besluitvormingsproces op ondemocratische wijze te beïnvloeden

Toch betekend Democratie letterlijk “volksheerschappij”  het is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening.
Als je wilt weten wat ondemocratisch is moet je gaan nagaan wat democratie dan inhoud:

Democratie eigent veel macht toe aan de ‘verantwoordelijke elites’ die het volk moeten leiden. Deze elites hebben de taak individuele vrijheden te beschermen en tegelijkertijd de ‘massa’s te beheersen binnen wet en regelgeving. De veronderstelling daarbij is dat elites de macht niet misbruiken, maar juist de ‘stabiliteit en vitaliteit van de democratie’ vergroten de rechtvaardiging voor ingrijpen in– de grond voor het optreden van de ‘verantwoordelijke elites’. Anders kunnen staten onder het mom van het slechts weerbaar maken van de democratie vergaande burgerrechten schendende maatregelen inzetten die eerder zouden passen in een uitzonderingstoestand.

Wanneer regeringen pogen onze democratische processen te ondermijnen, komt onze samenleving onder druk te staan.  Dit gebeurt als de legitimiteit van de overheid in twijfel wordt getrokken, er een gebrek aan solidariteit is of er sprake is van polarisatie of enclavevorming. De dreiging vanuit die regeringen kan zich op verschillende manieren manifesteren. Door het verspreiden van desinformatie tot aan de inzet van digitale middelen voor spionage en sabotage. Het gaat om voorvallen die los van elkaar misschien niet (altijd) de aandacht zouden trekken, maar in samenhang wel degelijk de nationale veiligheid beïnvloeden. Door onder andere desinformatie kan de politieke en bestuurlijke integriteit van de volksvertegenwoordiging en de rechtspraak in twijfel worden getrokken. Of kan er twijfel over de vrijheid, eerlijkheid of anonimiteit van verkiezingen gezaaid worden.

Diegenen die de dictatuur openlijk prediken maar het verkopen onder de dekmantel van ‘ware democratie kan een maatschappij totaal ontwrichten.
In principe hebben we daar het strafrecht voor om deze “elite verantwoordelijke” te brengen naar de rechterlijke macht. Als het volk de rechtelijke macht niet meer vertrouwd dan wordt maatschappelijke onrust een gegeven.
Markovitch schrijft in zijn boek dat het volk altijd reageert op reacties van politieke machthebbers ook binnen een democratie.  Zo’n reactie tegen de democratie kan dus rechtvaardigt zijn als elite verantwoordelijke hun macht misbruiken en via een revolutie zal het volk weer de maatschappij één willen maken, gelijke kansen gelijke rechten willen afdwingen en het systematisch optekenen van verspreide traditionele, lokale of regionale rechtsregels, hetzij geschreven, hetzij ongeschreven, opeisen. Op zo’n moment is het ondermijnen van zo’n schijn democratie door individuen, georganiseerde groepen of politiek partijen juist het streven naar vrijheid en gelijkheid waar een democratie voor staat.

Wanneer ben je dan een vrijheidsstrijder of een terrorist?
Daar geven de mensenrechten duidelijk antwoord op:

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) is een verklaring die op 10 december 1948 is aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (A/RES/217) om de Rechten van de mens (basisrechten/grondrechten) te omschrijven. Door Suriname geratificeerd.
De Internationale Bill of Human Right is een krachtige verklaring van uw rechten en zou alle regeringen moeten overtuigen om uw rechten te respecteren. Door Suriname geratificeerd.

Zoals u nu kunt lezen is desinformatie van de overheid wel degelijk een aantasting van de democratische rechtsorde.

Discriminatie tussen bevolkingsgroepen versterken door etnische politiekvoering is wel degelijk de democratische rechtsorde aantasten.

De demonstratie 17 febr. tegen dit regeringsbeleid is betiteld als een georganiseerde misdaad tegen de democratie door de president in het DNA, terwijl er op scherp werd geschoten op de demonstranten door de speciale politie-eenheid en daarnaast traangas werd gebruikt. Twee mensen zijn die dag overleden door die gevolgen. Geen enkele transparantie vanuit de overheid is nog naar het volk gebracht wat hier mis is gegaan en er zijn nog mensen die opgesloten zijn onder het mom van georganiseerde misdaad tegen de democratie en rechtsorde. Gaat in tegen alle bepalingen van de ratificaties die Suriname heeft met de VN-mensenrechten.

Indianen uit Pikin Saron zijn op 2 mei, doodgeschoten door een speciale eenheid van de politie. Transparantie in het DNA is een vereiste over dit incident om de democratische rechtsorde te handhaven. De familieleden vragen om de gevangen van dit incident te beschermen en dat is niet mis. De angst dat deze mannen wat gaat overkomen kon je van de gezichten aflezen in hun persconferentie vandaag.

Een vrouw die scheldt op een ambtenaar, zegt de politiek niet te vertrouwen en emotioneel boos is op de cyanide vergiftiging in haar geboorteland kan daarom niet als terrorist worden aangemerkt. Zij kan ook geen angst gezaaid hebben onder de bevolking omdat het is bewezen dat er cyanide aanwezig is in dat gebied en de metingen een verhoogd percentage cyanide in de lucht hebben afgeven waardoor de regering het gebruik van cyanide per onmiddellijk heeft gestopt. Diefstal valt niet onder terroristische activiteiten en zij heeft de democratische rechtsorde met haar grote mond niet aangetast. Zij mag en kan niet als een terrorist het land worden uitgezet volgens de ratificaties van de VN-rechten.

Hans Kelsen schrijft In een essay met de titel “Verteidigung der Demokratie”:
Een democratie die zich tegen de wil van de meerderheid in wil handhaven, zelfs geprobeerd heeft om zich met geweld te handhaven, heeft zelf opgehouden een democratie te zijn.

Marie-Louise Vissers
Advies, consultatie en politie development bureau Mawini.
mawinisuriname@gmail.com

Bronnen:

  • Verwey Jonker instituut: De ontwikkeling van een peilstok ondermijning democratie.
  • Nationaal coördinator terrorisme bestrijding en veiligheid NL: https://www.nctv.nl/
  • nl
  • Proefschriftversie Weerbare democratie de grenzen van democratische tolerantie
  • Universiteit leiden 2015.
  • Antidemocratische bewegingen in de Nederlandse democratie, Peter Grol en Daan Weggemans, Tijdschrift voor Religie, Recht en Beleid, Aflevering 3, 2022
  • https://synoniemen.net/index.php?zoekterm=demoraliseren
  • https://www.aivd.nl/onderwerpen/extremisme

En.. wat vond je van dit artikel?

-- Advertentie / POJ - 218001 --

1 REACTIE

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

redactie tip

meer Column, Ingezonden nieuws »

meest gelezen

HomeColumnWie tast de democratische rechtsorde aan in Suriname?