In de complexe en vaak turbulente wereld van politiek en economie in Suriname, staat president Chandrikapersad Santokhi, bekend als ‘Chan’, midden in een orkaan van kritiek. Hij wordt door velen beschuldigd van de financiële malaise waarin het land zich bevindt. Deze beschuldigingen lijken echter een simplificatie van een veel gecompliceerder verhaal, waarbij de geschiedenis en de diepere oorzaken van deze crisis vaak worden genegeerd.
Een belangrijk aspect van Santokhi’s aanpak voor de wederopbouw van Suriname is zijn visie op de betrokkenheid van de Surinaamse diaspora. Hij ziet het immense potentieel van Surinamers buiten de landsgrenzen en moedigt hen actief aan om bij te dragen aan de verbetering van de situatie. Deze strategie erkent niet alleen de financiële bijdragen die de diaspora kan leveren, maar ook de waardevolle kennis, ervaringen en netwerken die zij met zich meebrengen. Door deze unieke middelen te mobiliseren, bevordert Santokhi een diepere connectie met het thuisland, waarbij de gezamenlijke inspanning van alle Surinamers, waar ook ter wereld, centraal staat in het herstelproces.
Het financiële probleem van Suriname is echter niet iets dat tijdens het presidentschap van Santokhi uit de lucht is komen vallen. De huidige crisis is het resultaat van jarenlang beleid, beslissingen en nalatigheden die dateren van vóór zijn ambtstermijn. Het beleid van vorige regeringen heeft ertoe geleid dat Suriname te maken kreeg met economische problemen die niet over nacht opgelost kunnen worden. Het is deze erfenis die Santokhi heeft geërfd en waarvoor hij zich genoodzaakt zag saneringsmaatregelen te treffen. President Santokhi heeft vanaf het begin de noodzaak van deze maatregelen duidelijk gecommuniceerd, en de bevolking voorbereid op de harde realiteit dat er geen makkelijke uitwegen zijn. Deze transparantie, hoewel essentieel voor het vertrouwen van het volk, heeft niet voorkomen dat hij het doelwit werd van hevige kritiek.
Critici lijken snel te vergeten dat de problemen waar Suriname mee kampt, niet enkel het resultaat zijn van Santokhi’s beleid, maar eerder voortvloeien uit langdurige bestuurlijke tekortkomingen. Deze kritiek op Santokhi overschaduwt vaak de realiteit dat zijn strategie voor het herstel van Suriname een langetermijnvisie behelst. Deze omvat niet alleen strenge economische maatregelen maar ook het aanboren van het potentieel van de Surinaamse diaspora. Zijn beleid is gericht op het creëren van een duurzame toekomst voor het land, waarbij elke Surinamer, ongeacht waar zij zich bevinden, een rol speelt in de wederopbouw.
De hamvraag die nu rijst is: als de tekenen van economisch herstel zich beginnen af te tekenen, zullen de critici dan hun snelle veroordeling omzetten in erkenning voor de inspanningen van Santokhi en zijn regering? Wordt de verbetering van de situatie ook toegeschreven aan zijn leiderschap en het volgen van het herstelplan? Deze vraag gaat niet alleen over de eerlijke beoordeling van Santokhi’s prestaties, maar ook over het bredere begrip van verantwoordelijkheid en collectieve inspanning in het herstelproces.Het is cruciaal om te erkennen dat de toekomst van Suriname niet uitsluitend in de handen van één man of één regering ligt. De kracht van Suriname ligt in zijn mensen, zowel binnen als buiten de landsgrenzen. De uitdagingen waarmee het land wordt geconfronteerd, vragen om een gezamenlijke aanpak, waarbij de bijdrage van elke Surinamer van cruciaal belang is.
De inspanningen van Santokhi en zijn regering vormen slechts een deel van de oplossing; de ware kracht voor verandering en herstel komt van de Surinaamse bevolking als geheel. Dit brengt ons bij een fundamentele waarheid: de mate van succes in het overwinnen van de huidige crisis en het bouwen aan een welvarender Suriname zal uiteindelijk worden bepaald door onze gezamenlijke inspanningen. De inzet van de diaspora, samen met de vastberadenheid en veerkracht van de Surinamers in het binnenland, vormt de basis voor een sterker en veerkrachtiger land.Als zodanig moeten we ons niet blindstaren op de kritiek, maar ons richten op de mogelijkheden die voor ons liggen. De vraag is niet of president Santokhi alle lof of kritiek verdient, maar hoe we als Surinaamse gemeenschap gezamenlijk de uitdagingen kunnen aangaan en overwinnen. De toekomst van Suriname is helder, dankzij de inzet van ons allen. Laten we dus vooruit kijken, met een gevoel van gezamenlijk doel en toewijding, naar een welvarend Suriname waarin de dromen en aspiraties van elke Surinamer verwezenlijkt kunnen worden.
Ingezonden: Enrico
