Leden van de bond bij het ministerie van Openbare werken voeren aktie, waarbij zij tot elf uur werken en daarna in Beraad gaan. De medewerkers willen oplossingen voor bepaalde problemen op de werkplaats die maar niet komen zonder dat er aktie gevoerd wordt. Minister Nurmohamed zijn reactie is onoprecht en laakbaar, want de minister richt namelijk zelf een bond op in zijn kantoor zoals hij ook al heeft gedaan op Milieubeheer om het werk van de werknemersorganisatie te frustreren.
Naar aanleiding hiervan zegt Michael Sallons, voorzitter van de Werknemersbond van het ministerie van Openbare Werken, in een gesprek met Culturu.tv, dat hij concludeert dat er opdracht van ergens moet zijn gekomen om alle besturen en voorzitters die niet omkoopbaar zijn uit te schakelen. Sallons zegt al veertig jaar bij de werknemersorganisatie van OW te werken en dat hij nooit omkoopbaar is geweest en dat hij het nu ook niet zal zijn.
In maart 2021 werd de minister schriftelijk gevraagd naar een streefdatum voor de oplossing van de problemen van de werknemers zodat die ingelicht konden worden over de periode dat hun werkprobleem een eind krijgt. Midden December wordt de werknemersorganisatie schriftelijk aangezegd om de aktie op te schorten, waarvan Sallons zegt: De minister is niet de baas van een werknemersorganisatie om ons zoiets te zeggen; het is dictatorsgedrag. Wie schetst hun verbazing als eind december aan de werknemers elk persoonlijk een brief wordt gestuurd dat er vanaf januari 2022, ‘No work, No pay’ toegepast zal worden. “De minister zit er maar voor een tijdje”, waarschuwt Sallons die in zijn bondstijd al vele ministers voorbij heeft zien gaan.
Voor veiligheidsatributen schijnt er niet voldoende geld te zijn. De minister zou hebben gezegd dat die beetjes bij beetjes gekocht worden. Voor een deel van de werknemers zijn deze veiligheidsatributen wel gekocht, maar een ander deel wacht al een jaar, naar zeggen van bondsvoorzitter Sallons. Opvallend is dat er wel geld is om duikers te kopen die zijn geplaatst waar nu toch een modderpoel is geworden. De veiligheid van de arbeiders schijnt geen priorteit te hebben bij de minister. Bij OW ga je ook naar het toilet met een flashlight of telefoon, want er is geen licht, maar er worden bloempotten gekocht en voor speciale personen of afdelingen worden er wel lampen geplaatst. En er zou zelfs gezegd zijn: Als jullie de lampen kopen, komen we het voor jullie plaatsen.
Sallons zegt de minister niet te kunnen volgen. Je kan met hem lachen als je met hem aan tafel zit, zegt hij, maar nu blijkt het dat ‘Alla pir’tifi a no lafu’. De minister gaf zelfs aan dat hij zaken met zijn rechter zou bespreken, wat zaken grimmiger deden voorkomen dan ze waren. De minister heeft een ‘No work, No Pay’ brief gestuurd naar een ieder die meedoet met de aktie. Sallons geeft aan dat er in 1973 een aangekondigde ‘no work, no pay teruggedraaid is door de rechter die nooit meer gebruikt is door de overheid.
Minister Nurmohamed heeft nog steeds niet veel geleerd uit zijn beleid bij het niet ophalen van trenzen, met overstroming als gevolg en het manmoedig uitspreken van dat ‘beleid’. Zijn beleid verdient nog steeds geen schoonheidsprijs.
CV