Recentelijk kreeg de zogenaamde Braziliaanse gebedsgenezer João de Deus, 99 jaar cel voor het verkrachten van drie vrouwen, waaronder de Nederlandse choreograaf Zahira Mous (39) in 2014. Voor andere misbruiken en verkrachtingen kreeg de 76-jarige totaal 370 jaar. Zijn slachtoffers waren tussen 9 en 67 jaar oud. RTL meldt nu, dat hij de rest van zijn leven in de gevangenis moet slijten. Vanaf 2020 had hij van de rechter al huisarrest.
Zahira Mous heeft de zaak aan het rollen gebracht, door uit te spreken wat haar overkwam bij de gebedsgenezer, João Teixeira de Faria op de Braziliaanse televisie. Toch kwam haar zaak als laatste aan bod. “Ik begon meteen te huilen”, zegt Zahira over het nieuws van de veroordeling. “Het is een heel lang en pijnlijk proces geweest, 4,5 jaar zat ik in een wachtkamer en er was niemand die me kon vertellen wanneer de deur openging.”
Er liepen tientallen zaken tegen deze man. Sommigen konden niet meer worden besproken, omdat ze al verjaard waren. Uiteindelijk hadden 680 slachtoffers zich aangemeld, en hem beschuldigd van wangedrag tijdens zijn behandelingen in 40 jaar tijd.
“Ik ben daardoor een soort boegbeeld geworden. Er was geen specifieke plek waar Braziliaanse vrouwen naartoe konden, dus ze kwamen bij mij. Dat deed ik met heel veel liefde, maar het heeft me ook veel energie gekost, om dit allemaal te dragen, en daarnaast mijn eigen trauma’s te verwerken.”
Brazilië is haar lievelingsland, ze kwam er als tiener met haar familie en was op slag verliefd op de mensen, de cultuur, de natuur, het klimaat, de sfeer, het straatbeeld. Na afronding van haar studie, deed zij met plezier projecten in dat land totdat ze het dorpje Abadiânia aandeed, waar het spiritueel centrum van de “gebedsgenezer” was, en het noodlot weer toesloeg, omdat zij eerder werd verkracht.
Na “de behandeling”, werd Mous enkele dagen later weer naar het kantoor ontboden voor penetratie door de “genezer”. Het duurde even voordat zij besefte wat er was gebeurd. Ze durfde in het begin geen aangifte te doen.”Ik was bang dat hij kwade geesten op me af zou sturen”(Volkskrant, december 2018).
Positieve verhalen, die zij hoorde van onder andere presentatrice Oprah Winfrey en topmodel Naomi Campbell hebben haar bemoedigd om deze man op te zoeken. “Ik was in shock, ik ging meteen in de freeze-modus, dat was mijn manier om te overleven. Het was zo gewelddadig, zo grof, dat ik dacht: als ik nu tegenstribbel, word ik uit de weg geruimd.” Het bleek dat een medewerkster op de hoogte was van wat haar overkwam, zonder dat zij iets had gezegd. “Ga jij met je verhaal naar de media?”, werd haar gevraagd.” Een monster” was die man, herhaal ze steeds. Zahira is nu al een halfjaar vrij van haar PTSS-(posttraumatische stressstoornis)klachten. Zij moest in therapie daarvoor, maar ook erover praten in de media en in het tribunaal toen het proces begon. Mensen van het gebedscentrum bedreigden haar. Op een gegeven moment wist zij niet als zij de afronding van het proces zou meemaken. Met familie was haar mogelijke crematie reeds voorbereid.
Zahira ging op advies door met haar leven, omdat niemand wist hoelang het proces zou duren. Uit deze ervaring is haar dansvoorstelling The Rite (over femicide) voortgekomen. “..ik doe dat, omdat ik het heb overleefd,” was het besef.
Nu is het proces ‘eindelijk eindelijk eindelijk’, afgerond. “Er is nog een lange weg te gaan als het gaat om seksueel geweld, maar deze uitspraak is een historisch moment. Niemand van ons had dit mee willen maken, maar al die vrouwen zitten in mijn hart. We dragen dit samen”.
Bron Foto: Volkskrant
