Een Amerikaanse vrouw is vrijgelaten nadat ze 43 jaar onterecht gevangen heeft gezeten voor moord. Tijdens het proces tegen Sandra Hemme (63) uit Missouri zijn er grote fouten gemaakt. Volgens haar advocaten is zij de eerste vrouw die na zo’n lange tijd is vrijgepleit.
De zaak draait om de dood van een 31-jarige bibliothecaresse, die in 1980 vermoord werd aangetroffen in haar huis. Twee weken na de moord werd Hemme als verdachte gezien nadat ze in verwarde toestand met een mes werd opgepakt. Ze was een dag voor de moord ontslagen uit een inrichting en werd verhoord.
Tijdens dit verhoor was Hemme zwaar verdoofd door antipsychotica en merkte de politie dat ze verward was en de vragen niet begreep. Activisten die de zaak recent onderzochten, ontdekten dat Hemme tegenstrijdige verklaringen aflegde en informatie deelde die pas kort daarvoor in het politieonderzoek was ontdekt.
Uitgeput van de ondervragingen gaf Hemme uiteindelijk toe dat ze aanwezig was bij de moord, gepleegd door een kennis. Omdat deze man echter een alibi had, werd Hemme alleen vervolgd. Om aan de doodstraf te ontsnappen, bekende ze de moord voor de rechter.
Geen fysiek bewijs
Toen activisten van het Innocence Project de zaak opnieuw onderzochten, bleek dat er geen fysiek bewijs was dat Hemme op de plaats delict was geweest. De aanklagers hadden informatie achtergehouden, zoals het ontbreken van haar vingerafdrukken en andere sporen.
“Er was geen enkel ander bewijs behalve mevrouw Hemme’s ongeloofwaardige uitspraken om haar aan deze misdaad te verbinden,” concludeert nu ook een nieuwe rechter. “Het systeem heeft haar keer op keer laten vallen,” zegt haar toenmalige advocaat.
Andere verdachte Extra schrijnend is dat de politie mogelijk de echte dader op het spoor was: een agent die kort na de moord de creditcard van het slachtoffer probeerde te gebruiken. Getuigen zagen zijn auto bij het huis van het slachtoffer en zijn alibi bleek niet te kloppen.
Toch werd deze verdachte nooit verder onderzocht. Ook kregen Hemme’s advocaten nooit cruciale details te horen, zoals het feit dat de oorbellen van het slachtoffer bij de agent waren gevonden.
Bron: NOS